נדה פאר בלויז איין וואך

למעשה היינט הייסן אלע פרויען א ספק זבה,

צו ווייל די חמרות בנות ישראל.

אדער ווייל לויט די רמבם ציילט מען 7 און 11 נאן סטאפ, און מ'קען נישט האלטן טרעק.
 
לעצט רעדאגירט:
למעשה היינט הייסן אלע פרויען א ספק זבה,

צו ווייל די חמרות בנות ישראל.

אדער ווייל לויט די רמבם ציילט מען 7 און 11 נאן סטאפ, און מ'קען נישט האלטן טרעק.
שיטת הרמב"ם איז מופרך פון כמה מקומות בש"ס
 
למעשה היינט הייסן אלע פרויען א ספק זבה,

צו ווייל די חמרות בנות ישראל.

אדער ווייל לויט די רמבם ציילט מען 7 און 11 נאן סטאפ, און מ'קען נישט האלטן טרעק.
פונקט פארקערט, היינטיגע פרויען זענען ניטאמאל קיין נידות דאורייתא, וויבאלד זיי שפירן נישט ווי די בלוט קומט ארויס.
 
פונקט פארקערט, היינטיגע פרויען זענען ניטאמאל קיין נידות דאורייתא, וויבאלד זיי שפירן נישט ווי די בלוט קומט ארויס.
דעס איז שווער ציזאגן
מען דארף וויסן הרגשה מיינט
עס קען מיינען זיבת דבר לח
אדער עפעס א שינוי בגוף
די פרויען נאטור האט זיך נישט גיטוישט
 
דעס איז שווער ציזאגן
מען דארף וויסן הרגשה מיינט
עס קען מיינען זיבת דבר לח
אדער עפעס א שינוי בגוף
די פרויען נאטור האט זיך נישט גיטוישט

קלאר נישט זיבת דבר לח, זיי דארפן פילן די קילוח, בבחינת ווען מען קטנ׳ט. היינטיגע פרויען פילן נישט ווי עס קומט ארויס, זיי פילן נאר נאכדעים אז זיי זענען נאס. די נאטור האט זיך יא געטוישט. אלע פוסקים זענען מסכים מיט דעים אז די מציאות איז אזוי.
זיי מאכן נאר א פשעטל אז וויבאלד קיין איין פרוי פילט נישט מער מוז על כרחך זיין אז זיי זענען נידה דאורייתה ווייל אם לא כן ביטלת תורת נידה. עפעס א מאדנע קרעפל פשעטל צי האלטן נידה דאוריתא.
 
דעס איז שווער ציזאגן
מען דארף וויסן הרגשה מיינט
עס קען מיינען זיבת דבר לח
אדער עפעס א שינוי בגוף
די פרויען נאטור האט זיך נישט גיטוישט
מורה הוראה נוצן עס אויף למעשה עכ'"פ אויף א צירוף
 
מורה הוראה נוצן עס אויף למעשה עכ'"פ אויף א צירוף
וואס פארא צירוף
נישטא אזא זאך , אויב איז די וסת , איז נישט קיין ספק , אויב איז א כתם איז נישטא הרגשה ,
אבי גירעדט , אין פראקטיק איז עס נישט נוצבאר
אפילו פאר א צירוף ,
 
די גמרא ברכת לא

היכי דמי הלכה פסוקה אמר אביי כי הא דרבי זירא דאמר ר' זירא בנות ישראל החמירי על עצמן שאפילו רואות טיפת דם כחרדל יושבת עליה שבעה מקיים

רי"ף אף על פי שאין זה אלא מנהג, מכל מקום נפסק כהלכה פסוקה
 
די גמרא ברכת לא

היכי דמי הלכה פסוקה אמר אביי כי הא דרבי זירא דאמר ר' זירא בנות ישראל החמירי על עצמן שאפילו רואות טיפת דם כחרדל יושבת עליה שבעה מקיים

רי"ף אף על פי שאין זה אלא מנהג, מכל מקום נפסק כהלכה פסוקה
 
רש"י זאגט דארט אין ברכת אז ס'איז נישט דא קיין מחלוקת אויף דעם.

סוי לגבי דעם אז ס'איז א מנהג איז נישט דא קיין מחלוקת.
אבער צו דאס איז הלכה פסוקה, דאס איז שוין יא דא מחלוקת?
 
לעצט רעדאגירט:
עס איז נישט קיין חילוק ,צי עס איז א הלכה פסוקה
אדער א מנהג אין די גמרא
מען פסק׳נט נישט פון די גמרא
עס איז הלכה פסוקה אין שלחן ערוך , וואס איז אהנגינומען אזוי ווי מסיני , סאו ! דעטס איט
 
עס איז נישט קיין חילוק ,צי עס איז א הלכה פסוקה
אדער א מנהג אין די גמרא
מען פסק׳נט נישט פון די גמרא
עס איז הלכה פסוקה אין שלחן ערוך , וואס איז אהנגינומען אזוי ווי מסיני , סאו ! דעטס איט
קצת"ז סק ב
אם בעלה בעיר, מצוה לטבול בזמנה שלא לבטל מפריה ורביה אפילו לילה אחד
 
עס איז הלכה פסוקה אין שלחן ערוך , וואס איז אהנגינומען אזוי ווי מסיני , סאו ! דעטס איט
וואס?
די עסט אין סוכה שמחת תורה?
די גייסט נישט שבת אין מקווה?
די דאווענסט מנחה נאכן שקיעה?
די לייגסט תפילין חול המועד?
די גייסט מיט א היט שבת חזון?
 
עס איז נישט קיין חילוק ,צי עס איז א הלכה פסוקה
אדער א מנהג אין די גמרא
מען פסק׳נט נישט פון די גמרא
עס איז הלכה פסוקה אין שלחן ערוך , וואס איז אהנגינומען אזוי ווי מסיני , סאו ! דעטס איט
שלחן ערך זאגט דארט, והוא שתרגיש ביציאתו.
וואס ווי מ'האט שוין אויבן געשמיסט, איז דאס נישט די קיעס.
 
הרחקות איז זייער שווער, פאר מיר און פאר מיין ווייב. דורך די יארן האבן מיר תקופות וואס מיר האלטן אלעס ערליך, און תקופות וואס מיר האבן פלעין נישט קיין געדולד צו האלטן... (מער באלאנגט אין מאחורי אבער איך האב נאכנישט קיין עקסעס צו שרייבן)
 
הרחקות איז זייער שווער, פאר מיר און פאר מיין ווייב. דורך די יארן האבן מיר תקופות וואס מיר האלטן אלעס ערליך, און תקופות וואס מיר האבן פלעין נישט קיין געדולד צו האלטן... (מער באלאנגט אין מאחורי אבער איך האב נאכנישט קיין עקסעס צו שרייבן)
הרחקות איז שווער פאר יעדען, און עס איז נישט
לייכט צו פאלאוען,אבער למעשה אויב וויל מען אהנהאלטן די -ואל אשה בנדת טומאתה לא תקרב-
קריבה ממש, כמער לויות, איז פראקטיש מדקדק
צו זיין די הרחקות,ווייל סחור סחור לכרמא לא תקרב, האלט די סוגה בשושנים , און אז מען הייבט אהן מיט מזיגת הכוס איז נעקסט הצעת המטה וכו׳.
עס זענען דא בענעפיטס,ווייל ווען די ימי הרחקה זענען אווער,איז די ודבק באשתו פלעזשור,פי כמה וכמה.
אהלסאו קיפ אין מיינד, אז עס זענען דא ימי עיבור און די זמן מינקת, ווען עס איז אהקעי אהן א ברעיק סטעדי , און עס קען ווערן מאנאטענעס און באורינג,און מען ווארט שוין אז די סייקעלס זאלן צוריק קומען, מקיים
זיין ועונתה לא יגרע, מיט א חשק ותאוה כראוי וכנכון.
 
לעצט רעדאגירט:
הרחקות איז שווער פאר יעדען, און עס איז נישט
לייכט צו פאלאוען,אבער למעשה אויב וויל מען אהנהאלטן די -ואל אשה בנדת טומאתה לא תקרב-
קריבה ממש, כמער לויות, איז פראקטיש מדקדק
צו זיין די הרחקות,ווייל סחור סחור לכרמא לא תקרב, האלט די סוגה בשושנים , און אז מען הייבט אהן מיט מזיגת הכוס איז נעקסט הצעת המטה וכו׳.
עס זענען דא בענעפיטס,ווייל ווען די ימי הרחקה זענען אווער,איז די ודבק באשתו פלעזשור,פי כמה וכמה.
אהלסאו קיפ אין מיינד, אז עס זענען דא ימי עיבור און די זמן מינקת, ווען עס איז אהקעי אהן א ברעיק סטעדי , און עס קען ווערן מאמאטענוס, און מען ווארט שוין אז די סייקעלס זאלן צוריק קומען, מקיים
זיין ועונתה לא יגרע, מיט א חשק ותאוה כראוי וכנכון.
אויב איך מעג ענטפערן...

ערשטנס, די מציאות ביי מיר איז פארקערט. איינמאל ס'איז מקוה צייט ווערט עס א פרעשור און ס'בויט זיך א רעזיסטענס. כ'האב שוין אסאך מאל גערעדט צי מיין ווייב דערוועגן פארוואס ס'געשענט אבער דאס איז די פאקט. די פלעזשור איז בכלל נישט בעסער נאך די מקוה, ס'סאקט.

צווייטענס, כאטש איך בין בעצם א פרומער, איז אבער דא צייטן וואס אפילו פאר די לא תקרב קעיר איך נישט... ס'קומט פון אסאך ווייטאג אויף די סיסטעם וכדומה. כ'קען נישט דא מאריך זיין אבער ס'איז דא אזא מציאות ביי געוויסע מענטשן...
 
צווייטענס, כאטש איך בין בעצם א פרומער, איז אבער דא צייטן וואס אפילו פאר די לא תקרב קעיר איך נישט... ס'קומט פון אסאך ווייטאג אויף די סיסטעם וכדומה. כ'קען נישט דא מאריך זיין אבער ס'איז דא אזא מציאות ביי געוויסע מענטשן...
קען טאקע זיין אז דערפאר גלייכסטו קירבות מער אין די נדה טעג ווי נאך די מקוה, ווייל מיט שפירסטו ווי דו ביסט דיך כאילו נוקם אינעם סיסטעם אבער בעצם איז עס נישט ווייל דו גלייכסט דיין ווייב ווייל הא ראיה אז נאך די מקוה ווערט עס דיר ווי א פרעשור.
יכול להיות?
 
קען טאקע זיין אז דערפאר גלייכסטו קירבות מער אין די נדה טעג ווי נאך די מקוה, ווייל מיט שפירסטו ווי דו ביסט דיך כאילו נוקם אינעם סיסטעם אבער בעצם איז עס נישט ווייל דו גלייכסט דיין ווייב ווייל הא ראיה אז נאך די מקוה ווערט עס דיר ווי א פרעשור.
יכול להיות?
אדער פארקערט, נאך די מקוה פיהלט ער ווי ער איז יעצט מיט זיין ווייב ווייל די סיסטעם האט געהייסן און דאס איז סתם פרעשור, אבער ווען די סיסטעם לאזט נישט איז עס מרצונו
 
Back
Top