ווער האט געשריבן דעם זוהר הק'

[מסתת הרים]

למעשה גערעדט,
חוץ פון דעם וואס עס זענען דא שטארקע ראיות אז ס'איז נישט פון ר' שמעון, נאר פון אדער דעם מוציא לאור וואס איז די פשטות, אדער פון איינער פון זיינע ארומיגע, איז דא ווען די גיייסט עס דארך מיט חקירהדיגע אויג, אן א שיעור באווייזונגען וואס פונקטען א שפעטערדיגע ערשיינונג, כגון נוסח, רעיונות פון געבארגטע פלעצער, און פון מיסטישע געדאנקען פון יענעם תקופה כגון נאסטיק רעליגיע, וכן הרבה, הגם זיי זענען נישט אויף א דרגה פון א ראיה, אבער ווען ס'דא אן א שיעור באוואזונגען לכאן, חוץ פון די ראיות, און סך הכל איין ראיה פארקערט אז משה בן שם-טוב די-לאון האט אזוי געזאגט,
איז קלאר די תשובה 99% אויף א שפעטערע אויסגאבע.

 

[אלטע שרייבער]

זייער פשוט. די ערשטע מקור אויף תיקון חצות איז די זוהר אין די קריסטליכע מקורות טרעפט מען עס שוין פארדעם.

Click to shrink...

דאס הייסט א צירקולע סברא. מיר ווילן וויסן ווען דער זהר איז געשריבן געווארן. און דו ווייסט שוין אז די קריסטן זענן געקומן ערשט. טאמער דער זהר איז עלטער ווי דו מיינסט, איז עס א ראיה פארקערט.

איך זעי אסאך כמובן'ס און 'קלאר', איך ווארט נאך אויף א פאר 'כבר הארכתי במקום אחר' אדער 'ואכמ"ל', און דאס וועט שוין זיין א קלארע ראיה שאין אחריה תשובה. די הבנה און קלארקייט איז אבער ווייט פון אויפגעוויזן. די שטארקע ראיות, ווען זיי קומן אן אין די שנירל, ווערן אפגעבלאזן גאנץ שנעל.

ביזדערווייל, זאגט דער חתם סופר במתק לשונו א כלל. מיר גייען נאך ש"ס און נאר ש"ס. אבער ווען כלל ישראל פירט איין א מנהג ווי אחד מספרים החיצונים, ד.ה. מדרשי חז"ל, וואס זענן געווענדליך דעת יחידים, מיט די מנהג צוזאם מיט די דעת יחיד, מוזן מיר נאכגייען. סתם א מנהג איז נישט מחייב, ספרים חיצונים זענן נישט מחייב. אבער אינאיינעם זענן זיי יא מחייב.
(דער פשוט'ע פשט איז ווארום די החלטה והכרעה אין ש"ס האט שוין אריין גענומן אלע דעות יחידאות, און ממילא זענן זיי געווענדליך נישט אינטרעסאנט. דער מנהג כדעת יחיד טוישט די הכרעה.)
ווי טרעפט מען די דעות יחידאות? אין די מדרשים וואס די תנאים ואמוראים האבן פארפאסט. פסיקתא, מדרש, זהר, וכדו'.

הייסט'ס אז שיטת החת"ס איז אז דער זהר האט די תוקף פון א מדרש, פונקט ווי א תנא ואמורא וואלט עס געשריבן. עס איז נישט פרי עטו פון א סייפן ושקרן, נאר א שיטה פון די חכמי האומה נאך וועמן מיר גייען.
כמובן כמובן כמובן.

 

[אפענער]

דאס הייסט א צירקולע סברא. מיר ווילן וויסן ווען דער זהר איז געשריבן געווארן. און דו ווייסט שוין אז די קריסטן זענן געקומן ערשט. טאמער דער זהר איז עלטער ווי דו מיינסט, איז עס א ראיה פארקערט.

Click to shrink...

דו האסט נישט פארשטאנען די ראיה. פון די צייטן פון רשב"י ביז די צייט פון זוהר טרעפט מען נישט קיין אידישע מקורות אויף תיקון חצות נאר ביי די קריסטן, אויב איז די זוהר פון רשב"י וויאזוי איז געשעהן אז מ'טרעפט נישט קיין רמז ורמיזא פון דעם ארגינעלען אידישן מנהג ביזן התגלות הזוהר נאר ביי די קריסטן? אויב אבער איז די זוהר געשריבן געווארן קרוב להתגלותו און עס איז דעמאלטס געווארן א אידישע מנהג מאכט עס סענס.

 

[אפענער]

הייסט'ס אז שיטת החת"ס איז אז דער זהר האט די תוקף פון א מדרש, פונקט ווי א תנא ואמורא וואלט עס געשריבן. עס איז נישט פרי עטו פון א סייפן ושקרן, נאר א שיטה פון די חכמי האומה נאך וועמן מיר גייען.

Click to shrink...

אסאך מדרשים קומען נישט מימי התנאים והאמוראים, וביניהם לכאורה אויך מסכת סופרים וואס די חת"ס דערמאנט.

 

[מסתת הרים]

דאס הייסט א צירקולע סברא. מיר ווילן וויסן ווען דער זהר איז געשריבן געווארן. און דו ווייסט שוין אז די קריסטן זענן געקומן ערשט. טאמער דער זהר איז עלטער ווי דו מיינסט, איז עס א ראיה פארקערט.

Click to shrink...

דער זוהר אפילו נניח אז ס'איז פון ר׳ שמעון אבער ס'איז ממנ"פ געווען באהאלטן

 

[אלטע שרייבער]

דו האסט נישט פארשטאנען די ראיה. פון די צייטן פון רשב"י ביז די צייט פון זוהר טרעפט מען נישט קיין אידישע מקורות אויף תיקון חצות נאר ביי די קריסטן, אויב איז די זוהר פון רשב"י וויאזוי איז געשעהן אז מ'טרעפט נישט קיין רמז ורמיזא פון דעם ארגינעלען אידישן מנהג ביזן התגלות הזוהר נאר ביי די קריסטן? אויב אבער איז די זוהר געשריבן געווארן קרוב להתגלותו און עס איז דעמאלטס געווארן א אידישע מנהג מאכט עס סענס.

Click to shrink...

פשיאא! א מין ראיה. פון דעם אז די באהאלטענם זהר האט זאכן וואס מ'האט נישט געוואוסט דערפון, איז עס א ראיה אז עס איז א שפעטערע זאך.
און ווען מ'טרעפט אנדערע מקורות צו מושגים אין די זוהר, איז עס א ראיה אז רמד"ל האט עס גענומן פון דארט.

דו זעסט באמת נישט די קרומקייט פון די ראיות?

אסאך מדרשים קומען נישט מימי התנאים והאמוראים, וביניהם לכאורה אויך מסכת סופרים וואס די חת"ס דערמאנט.

Click to shrink...

דאס זאסגסטו. דער חתם סופר זאגט עס נישט. דאס איז ווארשיינדליך א מחלוקת ראשונים, אבער נישט קלאר. דער רמב"ן האלט אז עס איז נישט מימי הגאונים, ויש שדייקו מלשון הרא"ש אז עס איז א שפעטערע זאך. און די ראיה מלשונו איז גארנישט אזוי מוכרח.

 

[אפענער]

פשיאא! א מין ראיה. פון דעם אז די באהאלטענם זהר האט זאכן וואס מ'האט נישט געוואוסט דערפון, איז עס א ראיה אז עס איז א שפעטערע זאך.
און ווען מ'טרעפט אנדערע מקורות צו מושגים אין די זוהר, איז עס א ראיה אז רמד"ל האט עס גענומן פון דארט.

דו זעסט באמת נישט די קרומקייט פון די ראיות?

Click to shrink...

נאר די קריסטן האבן געוואוסט פונעם "באהאלטענעם זוהר", אבער כלל ישראל האט עס נישט געקענט געוואר ווערן.

 

[אפענער]

דאס זאסגסטו. דער חתם סופר זאגט עס נישט. דאס איז ווארשיינדליך א מחלוקת ראשונים, אבער נישט קלאר. דער רמב"ן האלט אז עס איז נישט מימי הגאונים, ויש שדייקו מלשון הרא"ש אז עס איז א שפעטערע זאך. און די ראיה מלשונו איז גארנישט אזוי מוכרח.

Click to shrink...

בכל אופן האט די סטאטוס פונעם מסכת סופרים נישט דוקא צוטוהן ווען און דורך וועם עס איז נתחבר געווארן. וה"ה די זוהר. (דו ביסט דיך אינגאנצן מתעלם פון די דברים מפורשים פון זיין תלמיד וואס שרייבט וואס ער האט אליין געהערט מפיו).

 

[אלטע שרייבער]

איך האב גוט מסביר געווען פארוואס עס האט דוקא יא צוטון מיט ווען און דורך וועמן איז עס נתחבר געווארן. ספרים חיצונים זענן דעות יחידאות שנדחו מהש"ס, נישט סתם ספרים פון סתם מענטשן. א מנהג קען עס צוריק אויפלעבן.

טאמער עס איז דא א סתירה צווישן דברי התלמיד און דברי הרב, וואלטן מיר געדארפט אננעמן דברי הרב מתרי טעמי, ערשטנס, ווייל עס איז דאך כלי ראשון, און צווייטענס, ווארום ער האט עס געשריבן להלכה ולמעשה.

ומ"מ דארף מען וויסן אז דער חת"ס איז באופן כללי נישט קיין גרויסע ראיה, ווייל ער האט דאך געהאלטן, עפ"י רוב, אז מ'טאר נישט פסקנן פון סתרי תורה. נאר במקום מנהג כנ"ל.

און דאס בלייבט 'קלאר', ו'כמובן' ו'כאן מקומו להאריך' אז דער חתם סופר האט געהאלטן אז דער זהר איז נישט קיין זיוף, נישט קיין שקר, און נישט קיין סתם דמיונות פון איינעם. דעריבער גליטשט מר מסתת הרים אויף דינע אייז מיט זיין 'שיטה'.

 

[אלטע שרייבער]

לגבי די חידוש פון די קריסטן פון תיקון חצות, לאמיר ברענגן א ריי מראי מקומות פאר דער ענין פון דאווענן און זאגן שירות ותשבחות צום באשעפער ביי חצות, וואס איז לאנג איידער דער זהר איז אנטדעקט געווארן. לויט די ארנטליכע חוקרים דא, וועט דאס דינן אלס א ראיה צו די קראנטקייט פון די ספר הזהר.

דער ערשטע צו דערמאנן חצות אלס א צייט צו זינגן צום באשעפער, איז דוד המלך. ער האט געלעבט (אפשר לייקענן דאס אונזער חשוב'ע חוקרים, און אלע פסוקים רעדן פון זיין קאזין מיט די זעלבע נאמן) אין ארץ ישראל, לאנג איידער קריסטן, חוקרים, און אויבער-חכמים האבן שפאצירט אויף די וועלט.
חֲצֽוֹת־לַ֗יְלָה אָ֭קוּם לְהוֹד֣וֹת לָ֑ךְ עַ֗֝ל מִשְׁפְּטֵ֥י צִדְקֶֽךָ

אין המספיק לעובדי ה', איידער די אנטדעקונג פון די זהר, דערמאנט ער קימה בחצות להתבודדות אלס א צייט זיך צוצוגרייטן צו נבואה. (עמ' קפ"ה)

א מקור מדברי הגאונים ברענגט אונז א לשון 'אדם שעומדבחצי הלילה בשירות ותושבחות דמצוה ליכא עליה ומדות חסידות היא' (תשובות הגאונים מזרח ומערב, מהדורת מילר, סימן קמא)

פארשידענע ראשונים ברענגן די מנהג פאר א מנהג קיים, און דאס איז אלס איידער די אנטדעקונג פון די זהר

קורא נכבד! שרעק זיך נישט פון די וודאות פון די אויבער-חכמים דא. נישט נאר איז די לאגיק גאנץ נישט מוכרח, די פאקטן זענן אפט אזוי אויך.

 

[מסתת הרים]

אויב איינער וואס שרייבט א ספר און פארקויפט עס אין נאמען פון א תנא פון טויזענט יאר הייסט נישט קיין זיוף דעמאלס וואס יא???!!!

 

[אפענער]

לגבי די חידוש פון די קריסטן פון תיקון חצות, לאמיר ברענגן א ריי מראי מקומות פאר דער ענין פון דאווענן און זאגן שירות ותשבחות צום באשעפער ביי חצות, וואס איז לאנג איידער דער זהר איז אנטדעקט געווארן. לויט די ארנטליכע חוקרים דא, וועט דאס דינן אלס א ראיה צו די קראנטקייט פון די ספר הזהר.

דער ערשטע צו דערמאנן חצות אלס א צייט צו זינגן צום באשעפער, איז דוד המלך. ער האט געלעבט (אפשר לייקענן דאס אונזער חשוב'ע חוקרים, און אלע פסוקים רעדן פון זיין קאזין מיט די זעלבע נאמן) אין ארץ ישראל, לאנג איידער קריסטן, חוקרים, און אויבער-חכמים האבן שפאצירט אויף די וועלט.
חֲצֽוֹת־לַ֗יְלָה אָ֭קוּם לְהוֹד֣וֹת לָ֑ךְ עַ֗֝ל מִשְׁפְּטֵ֥י צִדְקֶֽךָ

אין המספיק לעובדי ה', איידער די אנטדעקונג פון די זהר, דערמאנט ער קימה בחצות להתבודדות אלס א צייט זיך צוצוגרייטן צו נבואה. (עמ' קפ"ה)

א מקור מדברי הגאונים ברענגט אונז א לשון 'אדם שעומדבחצי הלילה בשירות ותושבחות דמצוה ליכא עליה ומדות חסידות היא' (תשובות הגאונים מזרח ומערב, מהדורת מילר, סימן קמא)

פארשידענע ראשונים ברענגן די מנהג פאר א מנהג קיים, און דאס איז אלס איידער די אנטדעקונג פון די זהר

קורא נכבד! שרעק זיך נישט פון די וודאות פון די אויבער-חכמים דא. נישט נאר איז די לאגיק גאנץ נישט מוכרח, די פאקטן זענן אפט אזוי אויך.

Click to shrink...

איך בין בכלל נישט באהאווענט, און איך האב טאקע נישט געברענגט די טענה. איך האב מיך באצויגן אויף דעם וואס דו זאגסט אז עס איז "סירקולער ריזאנינג"

 

[אלטע שרייבער]

אויב איינער וואס שרייבט א ספר און פארקויפט עס אין נאמען פון א תנא פון טויזענט יאר הייסט נישט קיין זיוף דעמאלס וואס יא???!!!

Click to shrink...

אמער, דער זהר איז דאך א זיוף, ווארום רמד"ל האט עס מזייף געווען. פון וואנעט ווייסט מען אז ער האט עס מזייף געווען? פשוט! ווייל ער האט געשריבן א ספר און געלייגט א צווייטענס נאמן דערויף. וואס איז די ראיה אז ער האט אזוי געטון? וואס הייסט? ער האט דאך פארפאסט א זהר, וואס איז א זיוף. דאס איז די גרעסטע ראיה.

איך וויל דיר פרעגן אן אומשולדיגע שאלה.
וויפיל יאר אין קאלעדזש דארף מען האבן אנצוקומן מיט די געוואלדיגע לאגיק?

 

[מסתת הרים]

איך האב גוט מסביר געווען פארוואס עס האט דוקא יא צוטון מיט ווען און דורך וועמן איז עס נתחבר געווארן. ספרים חיצונים זענן דעות יחידאות שנדחו מהש"ס, נישט סתם ספרים פון סתם מענטשן. א מנהג קען עס צוריק אויפלעבן.

טאמער עס איז דא א סתירה צווישן דברי התלמיד און דברי הרב, וואלטן מיר געדארפט אננעמן דברי הרב מתרי טעמי, ערשטנס, ווייל עס איז דאך כלי ראשון, און צווייטענס, ווארום ער האט עס געשריבן להלכה ולמעשה.

ומ"מ דארף מען וויסן אז דער חת"ס איז באופן כללי נישט קיין גרויסע ראיה, ווייל ער האט דאך געהאלטן, עפ"י רוב, אז מ'טאר נישט פסקנן פון סתרי תורה. נאר במקום מנהג כנ"ל.

און דאס בלייבט 'קלאר', ו'כמובן' ו'כאן מקומו להאריך' אז דער חתם סופר האט געהאלטן אז דער זהר איז נישט קיין זיוף, נישט קיין שקר, און נישט קיין סתם דמיונות פון איינעם. דעריבער גליטשט מר מסתת הרים אויף דינע אייז מיט זיין 'שיטה'.

Click to shrink...

קודם כל, מען דארף דארף ערשט ברענגען ראיות פארוואס יא, צו מאכן אזעלכע ווייטע באשטעטיגונגס אז א זאך קומט פון 1000 יאר! פריער, אן קיין הוכחות, אן קיין רמז אז דאס איז אָטענטיק
שנית אויף פארקערט איז דא ראיות, און אויך אלס מאכט סענס פלוצלינג, אין קוק ווי גאר גרויסע האבן נישט געזען אז ס'איז עסענשעל צו מוזן זיין אמת.

 

[אלטע שרייבער]

ביזדערווייל, זענן אלע דיין ראיות דאקעגן אויפגעוויזן צו זיין גארנישט מיט נישט. דיין נישט אויסגעזאגט ראיות האבן שוין נישט קיין חזקת אמת.

פאר דיר איז עס עסענשעל צו לייקענן די קראנטקייט פון די זהר, הגם אז די 'גאר גרויסע' האבן דאס נישט געטון. קיינער פון זיי האט נישט געגלויבט אז עס איז סתם א זיוף, דעריבער שטייסטו אליינס.

 

[אפענער]

@אלטע שרייבער דו שרייבטס זייער צוהיצט און פרובירסט נישט צו פארשטיין דעם צווייטנס טענה. לדוגמא:

און דאס בלייבט 'קלאר', ו'כמובן' ו'כאן מקומו להאריך' אז דער חתם סופר האט געהאלטן אז דער זהר איז נישט קיין זיוף, נישט קיין שקר, און נישט קיין סתם דמיונות פון איינעם. דעריבער גליטשט מר מסתת הרים אויף דינע אייז מיט זיין 'שיטה'.

Click to shrink...

און אויף דעם האט ער געפרעגט:

אויב איינער וואס שרייבט א ספר און פארקויפט עס אין נאמען פון א תנא פון טויזענט יאר הייסט נישט קיין זיוף דעמאלס וואס יא???!!!

Click to shrink...

קומסטו מיט טענות ומענות שלא מן הענין. דאס אז די חת"ס האט געהאלטן אז רובו איז נישט פון רשב"י האט מען שוין געשריבן אויבן

 

[מסתת הרים]

איך וויל דיר פרעגן אן אומשולדיגע שאלה.
וויפיל יאר אין קאלעדזש דארף מען האבן אנצוקומן מיט די געוואלדיגע לאגיק?

Click to shrink...

איך האב געלערנט אין פרומע חדר און ישיבה, וואס אוודאי ציטערט מען און מען אנטלויפט כמטחוי קשת פון וואספארא וויסנשאפט, אדער עפעס א השקפה וואס שטימט נישט מיט די היינטיגע נאראטיוו

 

[אפענער]

ביזדערווייל, זענן אלע דיין ראיות דאקעגן אויפגעוויזן צו זיין גארנישט מיט נישט. דיין נישט אויסגעזאגט ראיות האבן שוין נישט קיין חזקת אמת.

פאר דיר איז עס עסענשעל צו לייקענן די קראנטקייט פון די זהר, הגם אז די 'גאר גרויסע' האבן דאס נישט געטון. קיינער פון זיי האט נישט געגלויבט אז עס איז סתם א זיוף, דעריבער שטייסטו אליינס.

Click to shrink...

וואס הייסט קיינער האט נישט? די יעב"ץ, נודע ביהודה, תשובה מאהבה, און חתם סופר זענען קיינער?

תירוץ: זיי האבן נישט געזאגט אז עס איז א "זיוף" נאר אז עס נישט פון רשב"י.

פרעגט אויף דעם @מסתת הרים וואס דען מיינט א זיוף?

 

[אלטע שרייבער]

יא, קיינער פון די אלע גדולים האבן געהאלטן אז עס איז סתם א זיוף, כעין ירושלמי קדשים.

אפילו די וואס האבן געהאלטן אז רמד"ל האט געמאכט א טעות און געדרוקט אלס בשם רשב"י, האבן נישט געהאלטן אז עס ליגט דא עפעס בייזוויליגע פלענער און שקרים ביודעים. עס מיינט נאר אז נישט אלס איז מיוחס צו רשב"י. זהו. נישט מער.

דער וואס וויל זיך אריין טון אין די סוגיא פון איינער וואס איז געווען א גרויסע בקי אין ספרות חז"ל, ליינט'ס דא

 

[מסתת הרים]

יא, קיינער פון די אלע גדולים האבן געהאלטן אז עס איז סתם א זיוף, כעין ירושלמי קדשים.

אפילו די וואס האבן געהאלטן אז רמד"ל האט געמאכט א טעות און געדרוקט אלס בשם רשב"י, האבן נישט געהאלטן אז עס ליגט דא עפעס בייזוויליגע פלענער און שקרים ביודעים. עס מיינט נאר אז נישט אלס איז מיוחס צו רשב"י. זהו. נישט מער.

Click to shrink...

פארוואס האסטו אנגענומען אז דער ירושלמי איז געווען א זיוף? חס ושלום! ער האט א טעות געמאכט אין עס תולה געווען אין דער ירושלמי.