דעיטינג איז די ענטפער!
איך ווייס נישט וואס ס'האט מיר אנגעכאפט, אבער ס'מיר אריין אין קאפ אז דעיטינג איז די סאלושען פאר זייער אסאך פון די פראבלעמען וואס פלאגט אונזער קהילה.
די יעצטיגע סיסטעם מיט אירע פראבלעמען פעלט נישט אויס דא איבערצוקייען - יעדער קען זיי פירסט הענד, און פון די פילצאליגע ארטיקלען דא און אויף ק"ש ע"ה.
איך וויל נאר פראפאזירן וויאזוי אן איבערגעמאכטע סיסטעם - א סיסטעם וואו בחורים און מיידלעך טרעפן זיך אליין זייער באשערטע - האט די פאטענציאל צו לינדערן אסאך פון אונזער אישוס.
צום אלעם ערשט וועט עס לינדערן אביסל די גיטין קריזיס.
ווי ס'ארבייט יעצט נעמט מען א רענדאם בחור און מיידל און מ'לייגט זיי אריין אין א הויז, כזה ראה וקדש אן קיין סאך ברירות, פארשטייט זיך אז די אויספיר איז ליידער אפט מיטן מה יעשה הבן שלא יגרש?! אויב נאר קענען זיי אריינגיין דערין אביסל עלטער, אביסל מער מיושב, מיט די אייגענע דעת און מיט די פולע געוויסן, דאן וועט די גיטין ראטע האפענטליך אטאמאטיש פאלן.
הגם דאס קומט לכאו' מיטן שאנס פון מער עלטערע בחורים און פון געוויסע וואס וועלן שווערער טרעפן א באשערטע אין ערשטן פלאץ, אבער מ'קען דאך נישט משנה זיין סדרי בראשית כדי די פאר לא יצלח'ס זאלן זיין ערלויבט צו קומען אין ביהמ"ד מיט א טלית...
רעדענדיג פון די לא יצלח'ס, דאס אליין האט די פאטענציאל צוצופירן אז בחורים זאלן זיך וועלן נעמען אין די הענט אריין און נישט שימלען אין די פארדזשאוועטע חינוך אינסטיטוציעס וואו מ'טוט מיטן טאג זערא. די חינוך וועט זיך מוזן צופאסן מער.
און אז די חינוך איז בעסער, האט מען בכלל מער שאנס אז בחורים זאלן אנהייבן ארבייטן פריער. מעגליך גאר ס'וועלן אפי' זיין קורסן אין ישיבה פאר געוויסע דזשאבס, כאטש פאר מלומדות (אזויווי ביי די מיידלעך), און בעיסיק קאמפיוטער והמסתעף.
אז מ'ארבייט, וועלן זיי זיך קענען אליין אויסהאלטן און זיך אליין חתונה מאכן.
וואס חוץ פון לינדערן די פראבלעם פון די חובות ביי די עלטערן, וועט דאס דראמאטיש אראפברענגען די קאסטן און סטאנדארטן פון חתונות, טאקע ווייל בחורים וועלן (האפענטליך) פארשטיין בעסער די וועליו פון די געלט וואס זיי ספענדן, ובכלל ווי געזאגט וועלן זיי שוין זיין עלטער דאן.
און אז מ'האט חתונה אביסל עלטער, האט מען דאך אפאר יאר ווייניגער פון קינדער - וואס מיינט אטאמאטיש ווייניגער קאסטן און ווייניגער סטרעס - מער געזונט און ווייניגער מענטאל העלט פראבלעמען.
און אז מ'איז לכתחילה מער זעלבסטשטענדיג, איז שוין אויך א קלענערע פראבלעם צו מאכן אייגענע באשלוסן ווען ס'קומט צו מחליט זיין וואו מ'וויל וואוינען, מ'וועט זיך קענען גרינגער ארויסציען צו מער פאסיגער און ביליגערע געגענטער - לויט די אייגענע געשמאק, אומאפהענגיג פונעם שווער שוויגער זיידע באבע פאר וועמען מ'איז גארנישט שולדיג.. האט מען שוין אין איינוועגס געשליכטערט אביסל פון די האוזינג פראבלעם.
כולל מאן דכר שמיה, ווען מ'איז שוין עלטער און מ'דארף נישט געפעלן פאר קיינעם נאכן זיך חתונה מאכן אליין..
פארשטייט זיך אז מיטן דעיטינג סיסטעם גייען רוב אירע דא האבן ווייניגער פראבלעמען, די אלע וואס ליידן פון א ווייב וואס איז נישט אויפן זעלבן בלאט ברוחניות וועלן נישט דארפן געוואר ווערן דאס נאר נאכן פראדוצירן 3 און אהאלב קינדער און נישט וויסן וואו זיך אהין צו טון - דאס וועט רואיגערהייט זיין אויפן אגענדע שוין בשעתן זיך טרעפן דאס ערשטע מאל.. מ'וועט שוין זיין עלטער און מער באזעצן מיט די אייגענע מיינונגען אן קיינע סורפרייזעס 7 יאר נאך די חתונה..
נאך עפעס געבליבן? אדער מ'האט מער ווייניגער געדעקט אלע אונזער הויפט אישוס?
