צי שלאגן אדער נישט צי שלאגן?

[המן טאש]

די לעצטע יאר צענליג איז געווארען א אויפוואכונג איבער נישט שלאגן קינדער, אונז אלע דא האבן געכאפט געבראטענע פעטש אלץ קינד, און מיר ווילן דאס נישט אז אונזער קינדער זאלן דאס איבערגיין.
דא עקא אז מען קען מער נישט שלאגן וואס טוט מען? האט מען אנגעהויבען מיט ווערבעל עביוז, דהיינו טשעפענען חוזק מאכן, סארקאזם און דערנידערן.
אין מיין היסטערי (איך ווייס אז דאס איז נאר מיין מעשה) האט מיר אלעמאל געשטערט די ווערבעל עביוז אסאך מער ווי די פעטש. די פעטש האט וויי געטון אפאר מינוט און מען האט אויכט געפילט ווי א לוזער פאר א ביסל און נאכדעם האט מען פארגעסן דערפון.
משא״כ די ווערבעל עביוז געדענק איך נאך ביז היינט, סיי עס פלעגט קומט אסאך אפטער וויל איך שלאג דאך נישט איך געב עם נאר אריין. און סיי עס טוט וויי די נפש וואס האלט אן אסאך לענגער פון פעטש.
אין מיין אפיניאן דארף מען מאכן א אויפוואכונג אז מען זאל יא שלאגן. פארשטייט זיך אז עס דארף קומען מיט סטאנדארטס, ווי למשל אז דער רבי אליינס קען נישט שלאגן, נאר ער דארף שיקן צום מנהל, אדער אז דער רבי קען געבן מאקסימום צוויי פעטש, ער מוז ניצן די הענט נישט קיין כלים, און אז מען קען נישט געבן פעטש ברבים. בקיצור מען דארף אריינלייגן זיכערהייו מאסנאמען אז סזאל נישט ארויסגיין פון קאנטראל.
איך האב געכאפט אסאך פעטש אבער עס האט מיך נישט וויי געטון מער ווי א טאג. אבער די ווערבעל עביוז פון מיך מאכן פילן ווי א שוטה, מען דארף מיך נישט האבן, ביסט א גארנישט און א לאזער, מיך רופן מיט נעמען און מחרים זיין. געדענק איך נאך עד היום און עס טוט נאך וויי.

 

[גיוואלד]

יאפ, אסאך פון די היינטיגע מלמדים וואס האבן נישט אין זיך די כלים צו פירן א קלאס מיט רואיגע דיסציפלין, אבער זיי קענען שוין נישט שלאגן, נעמען זיי א מהלך פון פערזענליך טשעפענען און חוזק מאכן פון די קינדער וואס פאלגן נישט וכדומה.


ס'איז לכאו' אמת אז די שאדן פון דעם אז סאך מער ווי פיזישע פעטש.

 

[אלפא]

אסאך פון די היינטיגע מלמדים וואס האבן נישט אין זיך די כלים צו פירן א קלאס מיט רואיגע דיסציפלין

Click to shrink...

פאלט דיר אפשר איין אז די חלק איז די גרעסערע פראבלעם?! גרעסער ווי די פראגע צווישן פעטש מיט ווערטער.

איך בין מסכים אין פרינציפעל אז פעטש טוט צומאל ווייניגער שאדן ווי ווערטערליכע טשעפערייען וכדו', אבער אלס א כלל האלט איך עס איז בעסער נישט צו לאזן שלאגן און דארפן האלטן דיסציפלין אויף מער פארגעשריטענע וועגן.
נאך אלעם איז עס ס''ה די אומגעלונגענע/שלעכטע מלמדים וועלכע וואלטן אנשטאט ווערטער גענוצט דעם שטעקן, און אפי' דעמאלס בין איך נישט זיכער אז זיי וואלטן זיך געהאלטן דאס מויל. די נארמאלערע מלמדים ווי נישט ווי גייען זיך נישט צולאזן אויף ביידע אופנים, האפענטליך עכ"פ.