- זיך איינגעשריבן
- סעפ. 12, 2024
- מעסעדזשעס
- 457
- רעאקציע ראטע
- 2,129
- פונקטן
- 413
אויב עס שטעכט, לייג געוויכט דערויף. אויב עס מאכט דיר צו שטארק באקוועם, צווייפל דערין.
דאס פאלגנדע איז בלויז פאר די וועלכע זוכן קלארקייט איבער באקוועמליכקייט. די וועלכע ווייסן אז דער אמת שפירט נישט אייביג גוט. אויב דו זוכסט פאר לייכטע ענטפערס, קוק אוועק. אויב דו ביסט גרייט צו קוקן דעם אמת אין פנים אריין, ליין ווייטער.
מערסטנסטייל פון דיין אידענטיטעט איז נישט וואס דו מיינסט עס איז. עס באשטייט בעיקר פון נארישע פחדים, געזעלשאפטליכע דרוק און פסיכאלאגישע פארטיידיגונג מעכאניזמען. נישט אויטענטישקייט.
באוואוסטזיניגקייט פארזיכערט נישט קיין פרייהייט. דו קענסט זיין קריסטאל קלאר אין וואס דיין טראומא איז, אבער פארט נישט זיין בעל הבית דערויף.
עס קען זיין אז דו וועסט קיינמאל נישט אינגאנצן געהיילט ווערן. דו וועסט זיך פשוט אויסלערנען וויאזוי אנצוגיין מיט די וואונדן.
צופרידנהייט איז א שטאנד. נישט קיין עררייכונג. דער ציל איז פשוט זיך אויסצולערנען וויאזוי אנצגיין צווישן די כוואליעס פון צופרידנהייט און אומצופרידנהייט.
ליבשאפט איז נישט די רפואה אויף אלעס. עס קען אפשר מאכן גרינגער, אבער נישט היילן טראומא אדער שעדליכע געוואוינהייטן.
צייט היילט אלעס, איז אן איירעדעניש. טראומא קען דיר אזוי צעפליקן, אז 120 יאר איז נישט גענוג זיך צו ערהוילן.
פאר דיינע ארומיגע ביסטו בכלל נישט דער הויפט שפילער. זיי נוצן דיר בלויז ווען זיי דארפן דיר.
רוב קשרים ענדיגן זיך נישט פלוצלונג צוליב א פארראט. זיי ווערן פשוט שוואכער און שוואכער אין לויף פון דער צייט ביז עס הערשט א טאטאלע קאלטקייט.
אפילו אויב דו טוסט אלעס ריכטיג, קענסטו נאך אלס דורכפאלן. מזל, פריווילעגיע און זמנים שפילן א גרעסערע ראלע ווי סיי וואס.
רוב זשאבס זענען באדייטלאז. זיי באשטייען בלויז דורך אן אילוזיע פון פראדוקטיוויטעט, נישט אמת'ע שעפערישע ווערד.
דיין פירמע איז נישט דיין פאמיליע. דו וועסט ערזעצט ווערן אין איין וואך און פארגעסן ווערן דעם נעקסטן מאנטאג.
גארנישט קען נישט באשיצן פון ווערן אויסגעברענט, אפילו ביי עפעס וואו דו ביסט באמת אינטערעסירט. פארקערט גאר. ווי מער דו ביסט אינטערעסירט אינעם פראיעקט, וועסטו אריינלייגן מער און מער כוחות, און דו וועסט נאך שנעלער אויסגעברענט ווערן.
דער זשאב פון וואס דו חלומ'סט, איז פארט א זשאב. סיי וועלכע זאך וואס מען טוט פאר געלט, פארלאנגט פלאג און מי.
דער סיסטעם איז נישט 'צובראכן'. עס איז דייקא אויסגעשטעלט געווארן אויף דעם וועג. אומ'יושר, קאפ פארדרייעניש און דאס גלייכן, זענען נישט קיין עקסידענטן פון געזעלשאפט. זיי זענען א וויכטיגע טייל דערפון.
קאפיטאליזם איז גענצליך תלוי אין אינעקוואליטי. עס מוז זיין א נידריגע קלאס כדי דער מענטשהייט זאל קענען אנגיין.
דעמאקראטיע ערוועלט ווער עס איבערצייגט, נישט ווער עס איז קלוג. פאפולעריטעט געווינט די שטימען, נישט קאמפעטענץ.
א רעוואלוציע איז דער אנהייב פון א נייע סארט אונטערדרוקונג.
רוב פארברעכער זענען נאך אזוי אומשולדיג ווי אנדערע מענטשן מיט ווייניגער מזל.
מענטשן דארפן נישט דעם אמת. זיי ווילן שפירן זיכער. די מאסן גלייבן א באקוועמע ליגנט מער ווי אן אומבאוועמע אמת.
צדקה וחסד טוט אפטמאל פרעזערווירן די צרכים וועמען עס איז דא צו העלפן, אפהאלטנדיג סיסיטעמאטישע טויש פון פאסירן.
די וועלט קימערט זיך נישט. שטערנס עקספלאדירן, בעיביס שטארבן, שיינקייט פליעט אוועק. גארנישט פערזענליך, עס איז פשוט פיזיקס.
דו ביסט אן עקא סיסטעם, נישט קיין אינדיווידועל. דיין קערפער באשטייט פון מיקראבן. 'דו' איז סך הכל א קאלאבאראציע פון ארגאנען.
דיין קערפער הייבט אן שטארבן ביי די 25. צעלן הערן אויף וואקסן אזוי שנעל און דער כאאס ווערט בלויז גרעסער. זיך עלטערן איז נישט קיין דורכפאל, עס איז פשוט ביאלאגיע.
רוב פון רעאליטעט איז אומבאקאנט. טונקעלע מאטעריע, קאנטשעסנעס, קוואנטום פיזיקס. מיר לעבן אין א בלינדע וועלט.
היסטאריע ווערט געשריבן דורך געווינערס, נישט דורך אמת. די מעשיות וואס דו קענסט, זענען בלויז דאס וואס מענטשן האבן געוואלט דו זאלסט וויסן.
עוואלוציע באלוינט נישט די גוטע. נישט די קלוגע מענטשן מאכן עס אדורך. בלויז די וועלכע קענען זיך צופאסן.
"זיי דיך אליין" איז א געפארפולע עצה פאר רוב מענטשן.
באדייט און מאראל זענען פראדוקטן פון דער מענטשהייט. יעדע איינציגע קולטור האלט אז זיי זענען גערעכט, אפילו ווען זיי באגייען עוולות.
קיין חילוק ווי אייגנארטיג דו שפירסט, ביסטו איינס פון ביליאנען. עס איז נישטא קיין צענטער אין קאסמאלאגיע, און דו ביסט עס זיכער נישט.
רוב לעבנס ענדיגן זיך אינמיטן א זאץ. דו וועסט ווארשיינליך שטארבן מיט אומפארענדיגטע פראיעקטן און אומפארווירקליכטע חלומות.
דאס אז אלעס פאסירט פאר א סיבה, איז א מענטשליכע אויפטרעף כדי נישט צו שפירן פארלוירן. ניין. עס פאסירט סתם אזוי. די סיבה לייגן שוין מענטשן ארויף.
יסורים מאכן 'נישט' א מענטש שטערקער. אפטמאל טוען זיי אים גאר שטארק שעדיגן. מיר רעדן זיך אזוי איין פשוט ווייל עס מאכט אונז רואיגער. אז איך לייד שוין יא, זאל עס כאטש זיין פאר א סיבה.
שרייבן אן ארטיקל אויף א פאבליק פארום, פילט נישט אן דער לאך וואס עס זוכט אנצופילן.
דאס פאלגנדע איז בלויז פאר די וועלכע זוכן קלארקייט איבער באקוועמליכקייט. די וועלכע ווייסן אז דער אמת שפירט נישט אייביג גוט. אויב דו זוכסט פאר לייכטע ענטפערס, קוק אוועק. אויב דו ביסט גרייט צו קוקן דעם אמת אין פנים אריין, ליין ווייטער.
מערסטנסטייל פון דיין אידענטיטעט איז נישט וואס דו מיינסט עס איז. עס באשטייט בעיקר פון נארישע פחדים, געזעלשאפטליכע דרוק און פסיכאלאגישע פארטיידיגונג מעכאניזמען. נישט אויטענטישקייט.
באוואוסטזיניגקייט פארזיכערט נישט קיין פרייהייט. דו קענסט זיין קריסטאל קלאר אין וואס דיין טראומא איז, אבער פארט נישט זיין בעל הבית דערויף.
עס קען זיין אז דו וועסט קיינמאל נישט אינגאנצן געהיילט ווערן. דו וועסט זיך פשוט אויסלערנען וויאזוי אנצוגיין מיט די וואונדן.
צופרידנהייט איז א שטאנד. נישט קיין עררייכונג. דער ציל איז פשוט זיך אויסצולערנען וויאזוי אנצגיין צווישן די כוואליעס פון צופרידנהייט און אומצופרידנהייט.
ליבשאפט איז נישט די רפואה אויף אלעס. עס קען אפשר מאכן גרינגער, אבער נישט היילן טראומא אדער שעדליכע געוואוינהייטן.
צייט היילט אלעס, איז אן איירעדעניש. טראומא קען דיר אזוי צעפליקן, אז 120 יאר איז נישט גענוג זיך צו ערהוילן.
פאר דיינע ארומיגע ביסטו בכלל נישט דער הויפט שפילער. זיי נוצן דיר בלויז ווען זיי דארפן דיר.
רוב קשרים ענדיגן זיך נישט פלוצלונג צוליב א פארראט. זיי ווערן פשוט שוואכער און שוואכער אין לויף פון דער צייט ביז עס הערשט א טאטאלע קאלטקייט.
אפילו אויב דו טוסט אלעס ריכטיג, קענסטו נאך אלס דורכפאלן. מזל, פריווילעגיע און זמנים שפילן א גרעסערע ראלע ווי סיי וואס.
רוב זשאבס זענען באדייטלאז. זיי באשטייען בלויז דורך אן אילוזיע פון פראדוקטיוויטעט, נישט אמת'ע שעפערישע ווערד.
דיין פירמע איז נישט דיין פאמיליע. דו וועסט ערזעצט ווערן אין איין וואך און פארגעסן ווערן דעם נעקסטן מאנטאג.
גארנישט קען נישט באשיצן פון ווערן אויסגעברענט, אפילו ביי עפעס וואו דו ביסט באמת אינטערעסירט. פארקערט גאר. ווי מער דו ביסט אינטערעסירט אינעם פראיעקט, וועסטו אריינלייגן מער און מער כוחות, און דו וועסט נאך שנעלער אויסגעברענט ווערן.
דער זשאב פון וואס דו חלומ'סט, איז פארט א זשאב. סיי וועלכע זאך וואס מען טוט פאר געלט, פארלאנגט פלאג און מי.
דער סיסטעם איז נישט 'צובראכן'. עס איז דייקא אויסגעשטעלט געווארן אויף דעם וועג. אומ'יושר, קאפ פארדרייעניש און דאס גלייכן, זענען נישט קיין עקסידענטן פון געזעלשאפט. זיי זענען א וויכטיגע טייל דערפון.
קאפיטאליזם איז גענצליך תלוי אין אינעקוואליטי. עס מוז זיין א נידריגע קלאס כדי דער מענטשהייט זאל קענען אנגיין.
דעמאקראטיע ערוועלט ווער עס איבערצייגט, נישט ווער עס איז קלוג. פאפולעריטעט געווינט די שטימען, נישט קאמפעטענץ.
א רעוואלוציע איז דער אנהייב פון א נייע סארט אונטערדרוקונג.
רוב פארברעכער זענען נאך אזוי אומשולדיג ווי אנדערע מענטשן מיט ווייניגער מזל.
מענטשן דארפן נישט דעם אמת. זיי ווילן שפירן זיכער. די מאסן גלייבן א באקוועמע ליגנט מער ווי אן אומבאוועמע אמת.
צדקה וחסד טוט אפטמאל פרעזערווירן די צרכים וועמען עס איז דא צו העלפן, אפהאלטנדיג סיסיטעמאטישע טויש פון פאסירן.
די וועלט קימערט זיך נישט. שטערנס עקספלאדירן, בעיביס שטארבן, שיינקייט פליעט אוועק. גארנישט פערזענליך, עס איז פשוט פיזיקס.
דו ביסט אן עקא סיסטעם, נישט קיין אינדיווידועל. דיין קערפער באשטייט פון מיקראבן. 'דו' איז סך הכל א קאלאבאראציע פון ארגאנען.
דיין קערפער הייבט אן שטארבן ביי די 25. צעלן הערן אויף וואקסן אזוי שנעל און דער כאאס ווערט בלויז גרעסער. זיך עלטערן איז נישט קיין דורכפאל, עס איז פשוט ביאלאגיע.
רוב פון רעאליטעט איז אומבאקאנט. טונקעלע מאטעריע, קאנטשעסנעס, קוואנטום פיזיקס. מיר לעבן אין א בלינדע וועלט.
היסטאריע ווערט געשריבן דורך געווינערס, נישט דורך אמת. די מעשיות וואס דו קענסט, זענען בלויז דאס וואס מענטשן האבן געוואלט דו זאלסט וויסן.
עוואלוציע באלוינט נישט די גוטע. נישט די קלוגע מענטשן מאכן עס אדורך. בלויז די וועלכע קענען זיך צופאסן.
"זיי דיך אליין" איז א געפארפולע עצה פאר רוב מענטשן.
באדייט און מאראל זענען פראדוקטן פון דער מענטשהייט. יעדע איינציגע קולטור האלט אז זיי זענען גערעכט, אפילו ווען זיי באגייען עוולות.
קיין חילוק ווי אייגנארטיג דו שפירסט, ביסטו איינס פון ביליאנען. עס איז נישטא קיין צענטער אין קאסמאלאגיע, און דו ביסט עס זיכער נישט.
רוב לעבנס ענדיגן זיך אינמיטן א זאץ. דו וועסט ווארשיינליך שטארבן מיט אומפארענדיגטע פראיעקטן און אומפארווירקליכטע חלומות.
דאס אז אלעס פאסירט פאר א סיבה, איז א מענטשליכע אויפטרעף כדי נישט צו שפירן פארלוירן. ניין. עס פאסירט סתם אזוי. די סיבה לייגן שוין מענטשן ארויף.
יסורים מאכן 'נישט' א מענטש שטערקער. אפטמאל טוען זיי אים גאר שטארק שעדיגן. מיר רעדן זיך אזוי איין פשוט ווייל עס מאכט אונז רואיגער. אז איך לייד שוין יא, זאל עס כאטש זיין פאר א סיבה.
שרייבן אן ארטיקל אויף א פאבליק פארום, פילט נישט אן דער לאך וואס עס זוכט אנצופילן.
)
