דאס לעבן און שאפן פון פּעגי גרינפעלד

פארדרייסט מיינע ווערטער און די שרייסט ביתוסי, ביסט א טיפיקעל פאשקעווילן ווארפער, לייג נישט אריין קיין ווערטער אין מיין מויל🥵
און אויב ווילסטו אנהייבען רופען נעמען קען איך בעסער, וויאזוי געפעלט דיך למשל נחום ראזנבערג?

פאר ווער ס׳וויל יא הערן וואס איך זאג איז כדלהלן
ס׳דא א איסור דאורייתה און א איסור דרבנן וואס אויף דעים זענען ארטעדאקסען מקפיד, אלע גזירות פון דא און ווייטער זענען שיין פאר חומרות אבער נישט הלכה, וויבאלד די הלכה לויטעט אז אין עושין גזירה לגזירה.

יעצט שריי הויעך נאכאמאל אז איך בין א ביתוסי
אן אריינגיין און די גאנצע דעבאטע
די כלל פון אין עושין גזירה לגזירה מיינט אז מען מאכט נישט א גזירה צו זיין אפגעהיטן פון א גזירה עס מיינט נישט אז ווען עפעס איז אסור אלץ גזירה גייט נישט אן די גזירות וואס איז דא אויף די איסור אויף די זאך וואס איז אסור נאר אלץ די גזירה
די גמרא שמועסט עס אויס אסאך מאל ביי הלכות טומאה וטהרה
די גרינגסטע דוגמה איז יו"ט שני ווי אלע גזירות גייען אויך אן יו"ט שני
-----
אויב די ווילסט טשעלענדזשן די כללים פון די גמרא רעד איך נישט אריין און די נושא נאר אויב איז עס ווי עס האט אויסגעזעהן פון דיינע ווערטער אז די פראבירסט צו טשעלענדזשן געוויסע זאכן פון שו"ע בעיסד אויף די כללים פון חז"ל האסטו לדעתי געמאכט א טעות און די פשט פון די כלל
 
אן אריינגיין און די גאנצע דעבאטע
די כלל פון אין עושין גזירה לגזירה מיינט אז מען מאכט נישט א גזירה צו זיין אפגעהיטן פון א גזירה עס מיינט נישט אז ווען עפעס איז אסור אלץ גזירה גייט נישט אן די גזירות וואס איז דא אויף די איסור אויף די זאך וואס איז אסור נאר אלץ די גזירה
די גמרא שמועסט עס אויס אסאך מאל ביי הלכות טומאה וטהרה
די גרינגסטע דוגמה איז יו"ט שני ווי אלע גזירות גייען אויך אן יו"ט שני
-----
אויב די ווילסט טשעלענדזשן די כללים פון די גמרא רעד איך נישט אריין און די נושא נאר אויב איז עס ווי עס האט אויסגעזעהן פון דיינע ווערטער אז די פראבירסט צו טשעלענדזשן געוויסע זאכן פון שו"ע בעיסד אויף די כללים פון חז"ל האסטו לדעתי געמאכט א טעות און די פשט פון די כלל
ווייל יום טוב שני איז נישט קיין גזירה, ס׳איז אלץ מנהג אבותיה בידיהם (וואס דאס אליינס פאדערט אן אשכול) איז די גזירות וואס גייען אן אום יום טוב שני זענען בלויזע גזירות און נישט גזירה לגזירה.

און מען טרעפט טאקע יא אין חז״ל גזירה לגזירות, און דארט קען מען למעשה מסביר זיין חדא גזירה היא, אבער בנידן דידן קען מען נישט זאגן חדא גזירא כמו שהסברתי לעיל.
 
ווייל יום טוב שני איז נישט קיין גזירה, ס׳איז אלץ מנהג אבותיה בידיהם (וואס דאס אליינס פאדערט אן אשכול) איז די גזירות וואס גייען אן אום יום טוב שני זענען בלויזע גזירות און נישט גזירה לגזירה.

און מען טרעפט טאקע יא אין חז״ל גזירה לגזירות, און דארט קען מען למעשה מסביר זיין חדא גזירה היא, אבער בנידן דידן קען מען נישט זאגן חדא גזירא כמו שהסברתי לעיל.
קען זיין אז יו"ט שני איז נישט גי גוטע דוגמא אבער עס שטייט קלאר כמה פעמים און גמרא ביי טומאה
די כלל פון אין גוזרין גזירה לגזירה מיינט אז מען גייט נישט גוזר זיין א גזירה אז מען זאל נישט צוקומען צו עובר זיין א אנדערע גזירה עס מיינט נישט אז ווען עפעס איז אסור משום גזירה גייט נישט אן די גזירות אויף די איסור אויף די זאך
 
Back
Top