איך בין נישט זייער אויסגעקאכט אין די זאכן, אבער איך האב באמערקט עפּעס מערקווירדיק.
יעצט שמחת תורה האב איך אביסל געזיכט די מקור פון די מנהג פון שמחת תורה, האב איך געזען אז יעדער ברענגט נאך די זוהר.
וְנוֹהֲגִין לְמֶעְבַּד יִשְׂרָאֵל עִמָּהּ חֶדְוָה, וְאִתְקְרִיאַת שִׂמְחַת תּוֹרָה. וּמְעַטְּרָן לְסֵפֶר תּוֹרָה בְּכֶתֶר דִּילֵיהּ
תרגום: ונוהגים לעשות ישראל עימה שמחה, ונקראת שמחת תורה. ומעטרים לספר התורה בכתר שלו
— זוהר חלק ג' רנו, ב
זאגט ער דא אז מ'רופט עס שמחת תורה, אבער וואס איז זיכער אז אין די צייטן פון די גמרא אין אפילו אין די צייטן פון די גאונים און אפילו אין רש"י'ס צייטן, האט מען עס נאר נישט געריפן שמחת תורה.
איך ווייס נישט וויאזוי מ'שעמט זיך נישט אראפ צוברענגען אזא שטיקל פאר א ראי' צו עפעס.