ווער האט געשריבן דעם זוהר הק'

איך ווייס נישט וויאזוי מ'שעמט זיך נישט אראפ צוברענגען אזא שטיקל פאר א ראי' צו עפעס.
איך פארשטיי נישט דיין טענה אין אז בזמן חז''ל האט מען עס נישט אזוי געריפען איז עס עכ''פ א ראיה אז בזמן הרמב''ן ור''מ די ליאון האט מען עס אזוי געריפן
 
  • לייק
רעאקציעס: Yesh
איך פארשטיי נישט דיין טענה אין אז בזמן חז''ל האט מען עס נישט אזוי געריפען איז עס עכ''פ א ראיה אז בזמן הרמב''ן ור''מ די ליאון האט מען עס אזוי געריפן
ווייל אז די זוהר איז נישט די זוהר הק' פארוואס זאל שמחת תורה זיין שמחת תורה? זאל ער ברענגן א רמב"ן.
 
דאס איז א פענאמאנען וואס חזר'ט זיך איבער כסדר אז מ'ברענגט די זוהר אלס די ערשטע מקור פאר מנהגים און די צווייטע מקורות זענען אנגעבליך אפאר הונדערט יאר שפעטער. אבער אין רעיאליטעיט זענען יענע מקורות עלטער ווי די זוהר, און די זוהר ווערט אומריכטיג צוגעטיילט אלס די ערשטע מקור פאר אן א שיעור זאכן.
 
דאס איז א פענאמאנען וואס חזר'ט זיך איבער כסדר אז מ'ברענגט די זוהר אלס די ערשטע מקור פאר מנהגים און די צווייטע מקורות זענען אנגעבליך אפאר הונדערט יאר שפעטער. אבער אין רעיאליטעיט זענען יענע מקורות עלטער ווי די זוהר, און די זוהר ווערט אומריכטיג צוגעטיילט אלס די ערשטע מקור פאר אן א שיעור זאכן.
למשל אויף שמחות תורה, איז דא פריערדיגע מקורות?
 
איך בין נישט זייער אויסגעקאכט אין די זאכן, אבער איך האב באמערקט עפּעס מערקווירדיק.
יעצט שמחת תורה האב איך אביסל געזיכט די מקור פון די מנהג פון שמחת תורה, האב איך געזען אז יעדער ברענגט נאך די זוהר.
וְנוֹהֲגִין לְמֶעְבַּד יִשְׂרָאֵל עִמָּהּ חֶדְוָה, וְאִתְקְרִיאַת שִׂמְחַת תּוֹרָה. וּמְעַטְּרָן לְסֵפֶר תּוֹרָה בְּכֶתֶר דִּילֵיהּ
תרגום: ונוהגים לעשות ישראל עימה שמחה, ונקראת שמחת תורה. ומעטרים לספר התורה בכתר שלו
— זוהר חלק ג' רנו, ב
זאגט ער דא אז מ'רופט עס שמחת תורה, אבער וואס איז זיכער אז אין די צייטן פון די גמרא אין אפילו אין די צייטן פון די גאונים און אפילו אין רש"י'ס צייטן, האט מען עס נאר נישט געריפן שמחת תורה.

איך ווייס נישט וויאזוי מ'שעמט זיך נישט אראפ צוברענגען אזא שטיקל פאר א ראי' צו עפעס.
הייסטס אזוי. ווען דער זהר ברענגט עפעס וואס האט שוין א פריערדיגע מקור, איז עס א ראיה אז עס איז פארפאסט געווארן דורך ר' משה די ליאון וואס האט גענומן פון אנדערע.

וועןו דער זהר ברענגט עפעס וואס האט נישט קיין מקור אין ערגעץ נישט, איז עס א ראיה אז עס איז פארפאסט געווארן דורך ר' משה די ליאון וואס האט עס ממציא געווען פון ארבעל.

דאס איז די לאגיק פון די גרויסע חכמים וואס ווייסן בעסער. אמונות טפלות במיטבן.
 
הייסטס אזוי. ווען דער זהר ברענגט עפעס וואס האט שוין א פריערדיגע מקור, איז עס א ראיה אז עס איז פארפאסט געווארן דורך ר' משה די ליאון וואס האט גענומן פון אנדערע.

וועןו דער זהר ברענגט עפעס וואס האט נישט קיין מקור אין ערגעץ נישט, איז עס א ראיה אז עס איז פארפאסט געווארן דורך ר' משה די ליאון וואס האט עס ממציא געווען פון ארבעל.

דאס איז די לאגיק פון די גרויסע חכמים וואס ווייסן בעסער. אמונות טפלות במיטבן.
אין טור שטייט שוין דער לשון וקורין אותו ״שמחת תורה״ ער איז גיוועהן אין איין צייט,מיט רבי משה די ליאון בערך , און ער האט נישט מחדש גיוועהן דעם
נאהמען , ער זאגט פעקטשועל,אז מען רופט עס אזוי
-אזוי ווי דער זוהר איז אזוי נתקדש ביי כלל ישראל
און פיעל נעמען עס אהן אלץ די ווערטער פון רשב״י,
איז נאטירליך אז עס ווערט גיקוואוטטעט,ענדערש ווי די ווערטער פון רבינו יעקב בעל הטורים .
 
  • לייק
רעאקציעס: Yesh
הייסטס אזוי. ווען דער זהר ברענגט עפעס וואס האט שוין א פריערדיגע מקור, איז עס א ראיה אז עס איז פארפאסט געווארן דורך ר' משה די ליאון וואס האט גענומן פון אנדערע.

וועןו דער זהר ברענגט עפעס וואס האט נישט קיין מקור אין ערגעץ נישט, איז עס א ראיה אז עס איז פארפאסט געווארן דורך ר' משה די ליאון וואס האט עס ממציא געווען פון ארבעל.

דאס איז די לאגיק פון די גרויסע חכמים וואס ווייסן בעסער. אמונות טפלות במיטבן.
זיין טענה איז אז די טאג איז נישט גערופן געווארן שמחת תורה ביז די תקופת הראשונים. און דאס קען מען זעהן וויאזוי מ'האט גערופן דעם טאג. איך זאג נישט אז דאס איז זייער א שטארקע קשיא אבער דו פארדרייסט זיין טענה.

בכלל, ווען מ'ברענגט שטארקע ראיות דעמאלטס ווערסטו פארשוואונדן, נאר ווען עס איז דא א שוואכע ראי' כאפסטו דיך ארויף מיט דיין "זעהסט! אזוי ארבעט זייער לאגיק".
 
איך האב באמת אויפגעהערט רעאגירן אין די שנירל, ווייל איך זעי אז דער עולם האט א שטארקע אמונה אין גרשום שלום, און מ'טאר נישט אוועק נעמן די אמונה פשוטה פון אידן.
איך האב מיר באמת געדארפט זיך איינהאלטן פון ארויס ברענגן די אבסורד פון די טענה, אבער נאך א לאנגע צייט פון זיך איינהאלטן בין איך אריין געפאלן.
 
איך בין נישט זייער אויסגעקאכט אין די זאכן, אבער איך האב באמערקט עפּעס מערקווירדיק.
יעצט שמחת תורה האב איך אביסל געזיכט די מקור פון די מנהג פון שמחת תורה, האב איך געזען אז יעדער ברענגט נאך די זוהר.
וְנוֹהֲגִין לְמֶעְבַּד יִשְׂרָאֵל עִמָּהּ חֶדְוָה, וְאִתְקְרִיאַת שִׂמְחַת תּוֹרָה. וּמְעַטְּרָן לְסֵפֶר תּוֹרָה בְּכֶתֶר דִּילֵיהּ
תרגום: ונוהגים לעשות ישראל עימה שמחה, ונקראת שמחת תורה. ומעטרים לספר התורה בכתר שלו
— זוהר חלק ג' רנו, ב
זאגט ער דא אז מ'רופט עס שמחת תורה, אבער וואס איז זיכער אז אין די צייטן פון די גמרא אין אפילו אין די צייטן פון די גאונים און אפילו אין רש"י'ס צייטן, האט מען עס נאר נישט געריפן שמחת תורה.

איך ווייס נישט וויאזוי מ'שעמט זיך נישט אראפ צוברענגען אזא שטיקל פאר א ראי' צו עפעס.
פונקט געטראכט די זעלבע, זענדיג די מקור אין די הקדמה צו סידור המפורש. (געוואלט עס ברענגען דא, אבער מלאכתו נעשית על ידי אחרים...)
 
  • לייק
רעאקציעס: Yesh
איך האב באמת אויפגעהערט רעאגירן אין די שנירל, ווייל איך זעי אז דער עולם האט א שטארקע אמונה אין גרשום שלום, און מ'טאר נישט אוועק נעמן די אמונה פשוטה פון אידן.
איך האב מיר באמת געדארפט זיך איינהאלטן פון ארויס ברענגן די אבסורד פון די טענה, אבער נאך א לאנגע צייט פון זיך איינהאלטן בין איך אריין געפאלן.
נאר ביי די שוואכע טענות קענסטו דיך נישט איינהאלטן?
 
איך האב באמת אויפגעהערט רעאגירן אין די שנירל, ווייל איך זעי אז דער עולם האט א שטארקע אמונה אין גרשום שלום, און מ'טאר נישט אוועק נעמן די אמונה פשוטה פון אידן.
איך האב מיר באמת געדארפט זיך איינהאלטן פון ארויס ברענגן די אבסורד פון די טענה, אבער נאך א לאנגע צייט פון זיך איינהאלטן בין איך אריין געפאלן.
מען דארף נישט צוקומען צו גרשום שלום צו האבן ערנסטע ספיקות אינעם אויטענטישקייט פונעם זוהר.

אני הקטן האב אויפגעהערט גלייבן אין "רשב"י-זוהר" נאך פאר כ'האב געוואוסט אז ס'האט עקזיסטירט א גרשום שלום.
 
Back
Top