אלס תמימות׳דיגע טאהש׳ע ווייבל, ערצויגן דורך געטרייע פרומע עלטערן, האב איך קיינמאל נישט געהאט קיין סיבה צו האבן ספיקות אין גאט אדער זיין תורה,
אלעס וואס מ׳האט מיט מיר געלערנט האב איך געגלייבט באמונה שלימה און אלעס אין מיין חינוך האב איך אפגעקויפט פאר גוט געלט.
ביז … איין שיינעם טאג, ווען דער גאנצער בנין האט אנגעהויבן צאמפאלן…
און כ׳האב געמוזט אנהייבן פריש פון א׳ - אונטערזוכן יעדע זאך וואס מ׳האט איינגעבאקן אין מיר, אויב ס׳שטימט טאקע מיט׳ן אמת.
וואס האט מיר געמאכט פארלירן צוטרוי?
איך וועל דא אביסל מיטטיילן פאר ווער ס׳וויל וויסן.
ס׳געווען א השתלשלות פון אסך יאר - און איך וועל פרובירן עס מאכן בקיצור
מיין האפענונג איז, אז ס׳וועט אפשר צוניץ קומען פאר איינעם דא.
איך וויל רעספעקטירן יעדן׳ס boundaries, און אזויווי די קרעמל גרינדער האבן איינגעפירט אזא מחי׳דיגע סיסטעם דא אז יעדער קען האבן שמועסן וועגן כפירה אין מאחורי, וועל איך זיך אוודאי האלטן ביי דעם גדר.
וואס האט פאסירט וואס האט מיר געמאכט איבערלאזן אלע גליקן און ארויסגיין וואנדערן אין א פרעמדע וועלט?
איינע פון די חשוב׳ע טאהש׳ע תלמידות, וועלכע האט פארנומען א גרויסע פּאָסטן אין שטעטל, האט אנגעהויבן ליידן רדיפות פון די הנהלה. איך בין נאך דעמאלס געווען גאר נאיוו און זיך זייער דערשראקן.
וואס איז פשט אז א פרוי וואס איז אין די פארגאנגענהייט געווען מיין היי-סקול לערערין פון אני מאמין און אריינגעבאקן אזויפיל אמונה אין מיר - ווי איז מעגליך אז די הנהלה לאזט ארויס שמועות אויף איר אז זי פארשפרייט אפיקורסוס און מ׳טאר נישט מער האבן קיין שיכות מיט איר?
איך האב זיך אריינגעלייגט אויסצופארשן די נושא און איך בין נבהל ונשתומם געווארן פון וואס ס׳האט זיך אנטפלעקט: די גאנצע מעשה איז נישט געשטויגן נישט געפלויגן און די ליגנט האט געהאלטן אין איין וואקסן, מ׳האט אנגעפאנגען ארויסלאזן קלאנגען אויף איר אז זי איז געגאנגען צו א בית זונות…
וואס איז געשעהן?
זי האט פארנומען גאר א הויכע פלאץ אין די חינוך פון בית צירל (די טאהש׳ע סקול) און מ׳האט איר אפגעזאגט אין אן אופן וואס זעהט אויס זי האט געפילט blindsided.
וואס האט זי געטאן? זי איז געפארן קיין אמעריקע צו עפעס א גרויסע סעלף-העלפּ פלאץ וואס איז אוודאי נישט א פרומע פלאץ (ס׳ניטאמאל געווען עוועילעבל אין יענע צייט קיין self development programs פאר די היימישע עולם)
וואס זי האט דארט אויסגעפינען האט איר זייער באצויבערט און זי האט געפילט ווי ס׳העלפט איר האבן א געזונטערע בליק אויפ׳ן לעבן וואו זי דארף נישט זיין א וויקטים און פילן א קרבן פון דאס וואס האט פאסירט צו איר, און די פיין וואס זי איז דורך קען איר לערנען גאר טיפע זאכן וועגן זיך און אפילו וועגן די וועלכע האבן איר פלוצלונג אוועקגענומען איר פּאסטן.
זי האט אזוי ליב געהאט די רעזאלטאטן אין איר לעבן וואס זי האט געהאט פון דעם נייעם פראגראם, זי האט געפילט ווי א נייע חיות איז אין איר געווארן אריינגעבלאזן און געוואלט מהנה זיין אירע חבר׳טעס: אפשר וועט עס זיי אויך העלפן פארבעסערן זייער לעבן…
מער האט נישט אויסגעפעהלט… די הנהלה וואס האט דעמאלס געפירט טאהש מיט א שטארקע האנט האט נישט געוואלט זי זאל האבן א ווארט אויסער זיי. ס׳האט געפילט ווי זייער מאכט הייבט זיך אָן צוברעקלען, און אוודאי האבן זיי אנגעהויבן נעמען אלע מיטלען איר צו שטעלן חוץ למחנה.
איך האב אבער נאך דעמאלס נישט געהאט קיין אהנונג וועגן דעי אינערליכע קאמפּעטישן. וואס איך האב געמיינט, איז אז די פרוי וואס פארשפרייט שרעקליכע לשון הרע אויף מיין לערערין איז באמת פארנארט געווארן דורך איר מאן, און זי גלייבט נעבעך אז ס׳אמת.
איך האב געשיקט א בריוו צו איר און זיך געבעטן זי זאל אויפהערן פארגיסן אומשילדיג בלוט. אבער אוודאי האט עס נישט געהאלפן, פארקערט! יעצט בין איך געווארן א דארן אין אויג פאר די פירער, ווייל איך שטעל זיך (אומוויסנדיג) אנטקעגן זייער אגענדע…
ווען איך האב זיך אויפגעוועקט פון שלאף און געכאפט אז יענער איז בכלל נישט תמימות׳דיג, נאר זי האט אויך דא א נגיעה אז מיין לערערין זאל ווערן ארויסגעטריבן פון שטעטל - ווייל זי האט שוין יארן געהאט א שטיקל קאמפעטישן מיט איר, דעמאלס האט עס מיר אויפגעשאקלט ביז די טיפענישן פון מיין נשמה.
ביז היינט האב איך געמיינט, אז יעדער איז אזוי ערליך און אמת׳דיג ווי מיינע עלטערן.
ווען א קינד זעהט נישט פאר זיך קיין היפאקריטיע אינדערהיים און וואקסט אויף אין א פארמאכטע פלאץ, איז נישטא פארוואס חושש צו זיין אז אנדערע וואס זעען אויס פרום און עהרליך זאלן זיין סתם שפילער וואס זיכן כבוד און מאכט און זיי ווייסן אז אזוי איז עס גרינג צו באקומען. ווייל ווי פרומער און הייליגער דו שפילסט-אלס א העכערע מדריגה פארעכנט מען דיר…
אבער דא האט זיך ארויסגעשטעלט א נייע בילד פלוצלונג, וואס האט מיר געעפנט די אויגן צו א קארופציע וואס איך האב קיינמאל נישט גע׳חלומ׳ט: די זעלבע פרוי, וועלכע האט געהאלטן פייערדיגע דרשות וועגן דינען דעם באשעפער לשם שמים, און וועמען איך פלעג באטראכטן מיט אזא עהרע, האט סתם געפלאפערט וואס ס׳האט זיך איר געלוינט, און ווען איך בין געקומען צו איר פרעגן וויאזוי מ׳קען טון אזא פארברעכן און מוציא שם רע זיין אויף מיין לערערין האט זי בכלל נישט געקעירט וואס ״רצון ה׳׳ איז נאר ווייטער אנגעגאנגען צו העלפן באגראבן די לערערין
המשך יבוא.
אלעס וואס מ׳האט מיט מיר געלערנט האב איך געגלייבט באמונה שלימה און אלעס אין מיין חינוך האב איך אפגעקויפט פאר גוט געלט.
ביז … איין שיינעם טאג, ווען דער גאנצער בנין האט אנגעהויבן צאמפאלן…
און כ׳האב געמוזט אנהייבן פריש פון א׳ - אונטערזוכן יעדע זאך וואס מ׳האט איינגעבאקן אין מיר, אויב ס׳שטימט טאקע מיט׳ן אמת.
וואס האט מיר געמאכט פארלירן צוטרוי?
איך וועל דא אביסל מיטטיילן פאר ווער ס׳וויל וויסן.
ס׳געווען א השתלשלות פון אסך יאר - און איך וועל פרובירן עס מאכן בקיצור
מיין האפענונג איז, אז ס׳וועט אפשר צוניץ קומען פאר איינעם דא.
איך וויל רעספעקטירן יעדן׳ס boundaries, און אזויווי די קרעמל גרינדער האבן איינגעפירט אזא מחי׳דיגע סיסטעם דא אז יעדער קען האבן שמועסן וועגן כפירה אין מאחורי, וועל איך זיך אוודאי האלטן ביי דעם גדר.
וואס האט פאסירט וואס האט מיר געמאכט איבערלאזן אלע גליקן און ארויסגיין וואנדערן אין א פרעמדע וועלט?
איינע פון די חשוב׳ע טאהש׳ע תלמידות, וועלכע האט פארנומען א גרויסע פּאָסטן אין שטעטל, האט אנגעהויבן ליידן רדיפות פון די הנהלה. איך בין נאך דעמאלס געווען גאר נאיוו און זיך זייער דערשראקן.
וואס איז פשט אז א פרוי וואס איז אין די פארגאנגענהייט געווען מיין היי-סקול לערערין פון אני מאמין און אריינגעבאקן אזויפיל אמונה אין מיר - ווי איז מעגליך אז די הנהלה לאזט ארויס שמועות אויף איר אז זי פארשפרייט אפיקורסוס און מ׳טאר נישט מער האבן קיין שיכות מיט איר?
איך האב זיך אריינגעלייגט אויסצופארשן די נושא און איך בין נבהל ונשתומם געווארן פון וואס ס׳האט זיך אנטפלעקט: די גאנצע מעשה איז נישט געשטויגן נישט געפלויגן און די ליגנט האט געהאלטן אין איין וואקסן, מ׳האט אנגעפאנגען ארויסלאזן קלאנגען אויף איר אז זי איז געגאנגען צו א בית זונות…
וואס איז געשעהן?
זי האט פארנומען גאר א הויכע פלאץ אין די חינוך פון בית צירל (די טאהש׳ע סקול) און מ׳האט איר אפגעזאגט אין אן אופן וואס זעהט אויס זי האט געפילט blindsided.
וואס האט זי געטאן? זי איז געפארן קיין אמעריקע צו עפעס א גרויסע סעלף-העלפּ פלאץ וואס איז אוודאי נישט א פרומע פלאץ (ס׳ניטאמאל געווען עוועילעבל אין יענע צייט קיין self development programs פאר די היימישע עולם)
וואס זי האט דארט אויסגעפינען האט איר זייער באצויבערט און זי האט געפילט ווי ס׳העלפט איר האבן א געזונטערע בליק אויפ׳ן לעבן וואו זי דארף נישט זיין א וויקטים און פילן א קרבן פון דאס וואס האט פאסירט צו איר, און די פיין וואס זי איז דורך קען איר לערנען גאר טיפע זאכן וועגן זיך און אפילו וועגן די וועלכע האבן איר פלוצלונג אוועקגענומען איר פּאסטן.
זי האט אזוי ליב געהאט די רעזאלטאטן אין איר לעבן וואס זי האט געהאט פון דעם נייעם פראגראם, זי האט געפילט ווי א נייע חיות איז אין איר געווארן אריינגעבלאזן און געוואלט מהנה זיין אירע חבר׳טעס: אפשר וועט עס זיי אויך העלפן פארבעסערן זייער לעבן…
מער האט נישט אויסגעפעהלט… די הנהלה וואס האט דעמאלס געפירט טאהש מיט א שטארקע האנט האט נישט געוואלט זי זאל האבן א ווארט אויסער זיי. ס׳האט געפילט ווי זייער מאכט הייבט זיך אָן צוברעקלען, און אוודאי האבן זיי אנגעהויבן נעמען אלע מיטלען איר צו שטעלן חוץ למחנה.
איך האב אבער נאך דעמאלס נישט געהאט קיין אהנונג וועגן דעי אינערליכע קאמפּעטישן. וואס איך האב געמיינט, איז אז די פרוי וואס פארשפרייט שרעקליכע לשון הרע אויף מיין לערערין איז באמת פארנארט געווארן דורך איר מאן, און זי גלייבט נעבעך אז ס׳אמת.
איך האב געשיקט א בריוו צו איר און זיך געבעטן זי זאל אויפהערן פארגיסן אומשילדיג בלוט. אבער אוודאי האט עס נישט געהאלפן, פארקערט! יעצט בין איך געווארן א דארן אין אויג פאר די פירער, ווייל איך שטעל זיך (אומוויסנדיג) אנטקעגן זייער אגענדע…
ווען איך האב זיך אויפגעוועקט פון שלאף און געכאפט אז יענער איז בכלל נישט תמימות׳דיג, נאר זי האט אויך דא א נגיעה אז מיין לערערין זאל ווערן ארויסגעטריבן פון שטעטל - ווייל זי האט שוין יארן געהאט א שטיקל קאמפעטישן מיט איר, דעמאלס האט עס מיר אויפגעשאקלט ביז די טיפענישן פון מיין נשמה.
ביז היינט האב איך געמיינט, אז יעדער איז אזוי ערליך און אמת׳דיג ווי מיינע עלטערן.
ווען א קינד זעהט נישט פאר זיך קיין היפאקריטיע אינדערהיים און וואקסט אויף אין א פארמאכטע פלאץ, איז נישטא פארוואס חושש צו זיין אז אנדערע וואס זעען אויס פרום און עהרליך זאלן זיין סתם שפילער וואס זיכן כבוד און מאכט און זיי ווייסן אז אזוי איז עס גרינג צו באקומען. ווייל ווי פרומער און הייליגער דו שפילסט-אלס א העכערע מדריגה פארעכנט מען דיר…
אבער דא האט זיך ארויסגעשטעלט א נייע בילד פלוצלונג, וואס האט מיר געעפנט די אויגן צו א קארופציע וואס איך האב קיינמאל נישט גע׳חלומ׳ט: די זעלבע פרוי, וועלכע האט געהאלטן פייערדיגע דרשות וועגן דינען דעם באשעפער לשם שמים, און וועמען איך פלעג באטראכטן מיט אזא עהרע, האט סתם געפלאפערט וואס ס׳האט זיך איר געלוינט, און ווען איך בין געקומען צו איר פרעגן וויאזוי מ׳קען טון אזא פארברעכן און מוציא שם רע זיין אויף מיין לערערין האט זי בכלל נישט געקעירט וואס ״רצון ה׳׳ איז נאר ווייטער אנגעגאנגען צו העלפן באגראבן די לערערין
המשך יבוא.
לעצט רעדאגירט:
די גאנצע שפראך איז ביי מיר נאריש גערעדט. ס'איז א שטיק טעראר און אביוז ווי אמאליגע איטאליענישע גענגסטערס... נאר ווייל נישט יעדער שפירט עס מיינט דאס אז דאס איז א פונקציאנירנדע סאסייעטי. אדער ארבעט עס אדער נישט.
