ספרא
היימישער קרעמלער
- זיך איינגעשריבן
- אוג. 1, 2025
- מעסעדזשעס
- 25
- רעאקציע ראטע
- 214
- פונקטן
- 23
מיין צוואה!
בייטאג איך בין מיט סיפוק מלא,
איך בין הייליג אין ריין,
ביינאכט אבער ווען איך גיי לבטלה,
אינעם רשע פאזיציע איך טרעף מיך שטיין,
מיין מח שוועבט אינעם דללה,
פון רעכטס צו לינקס גיין,
איך בין מבולבל אין א בהלה,
איך ווייס נישט ווי אויס אין ווי איין,
די לעבן איין גרויסע קללה,
איך שטיי איינער אליין,
צוביסלעך דערנענטערט זיך מיין מפלה,
איך פאר אין דער ערד אריין,
פאר מיינע יסורים איך טרעף נישט קיין הצלה,
מיין הארץ דערטראנקן אין פיין,
הלוואי ווי א קינד אין שולע,
צוריק זיין תמומות'דיג אין קליין,
ימין מקרבת ודוחקת משמאל,
אין מיינע מחשבות איך הויער,
פון איין זיין ריין ווי וואל,
פון די צווייטע זייט בין איך א פויער,
מיין הארץ וויינט אן א קול,
זינקט איין אין איר טרויער,
צו גאר זיך נעמען די לעבן איך זאל,
פרעג איך מיט טרערן פון די צושויער,
אלעס איז איין שטיק עול,
אלעס איז ביטער און זויער,
מיין לעבן א גראול,
שווארץ און א גרויער,
עס סטרעפט נישט קיין מנוחה מיין סאאל,
זי איז פארמאכט אינטער א מאכטפולע מויער,
א הפסק בין קודש לחול,
מיין גורל איך באדויער,
מאנכע ריפן מיר קדושה,
און טייל ווילן מיר אין פנים נישט קוקן,
איך ווייס איך בין א פושע,
פון מצוות בין איך טריקן
איך דריי זיך טאקע בלבי, בבושה,
שוין פארברענט אינטער מיר אלע בריקן,
טאקע ישראל לה' נושע,
דאס טוט מיר אבער בכלל נישט אנציקן,
איך האב דאך מיין פילע קוישע,
מיט זינד וואס טוט מיר דערשטיקן,
איך שטיי אין מיין וועלטל ביחידות,
איך שוועב אינעם כף הכלע ארום,
נישטא קיין שום עתידות,
אלעס פארט מיר קרום,
ירודות נאך ירודות
איבעראל אין אומעטום,
נישט פארהאן קיין שום ידידות,
איך בין ווי א אויסגעשפילטע מום,
שוין פון לאנג פארגעסן מיין יהידות,
פארגעסן פון קדשים,
אינעם מלכי שמים מרידת,
געוועהן בין איך אמאל פרום,
אבער זיך שוין לאנג געשיידט בפרידת,
געמיינט ערגעץ אנדערש איז נעים,
דערצייל איך אייך מיין ווידי'ת,
א שאד זיך צו האלטן שטום,
די גאס אויף מיר שעלט,
די נאנטע פיהלן מיט,
א טריט ארויס פון מיין געצעלט,
קען זיך ענדיגן ביז בליט,
מיין וועזן אראפגעשטעלט,
אן עס נאכגיין גוט,
די שונאים מיינע קוועלט,
און איך פיל זיך ווי שיט,
אויסגעשפיגן פון די וועלט,
נאר צרות זי צו מיר טוט,
ניטאמאל פארמאג איך געלט,
אנצוזייען א נייע שניט,
קוראזש אויך פעלט,
צו נעמען דרייסטע שריט,
העט עס שוין בלייבן אזוי פארגעילט,
קיינער מיין צער פיהלט מיט,
דערשראקן,
די גלאקן,
ס'שרייט,
זיי בעטן,
איבערטרעטן,
מיט איידלקייט,
מיין נשמה,
אינעם אדמה,
דארט שטייט,
קולי שמע,
טאטע אלמה,
איך בין טייט,
קיין שום געפיהל,
דאס מח קיל,
זייער ווייט,
ייאוש באנומען,
אין ערגעץ אנקומען,
מיט אידישקייט,
אויף מיין לעצטע וועג,
שוין איך טרעט,
גאד נייט,
אויפגעגעבן,
אויפן לעבן,
גיימער סוסייט,
