האסטו קלאר געהערט פון דיין טאטע איבער מעמד הר סיני?

ווי זעסטו אז דאס איז דיבאנקט געווארן אויב ביזטו נישט סאטמער קוקט אויס מער און מער ווי סווערט מקוים...
וועלכע גרופע און די וועלט פון 2000 יאר צוריק, איז צירוקגעקומען צו זייער לאנד און שפראך און ריליגיע...
 
כִּי שְׁאַל נָא לְיָמִים רִאשֹׁנִים אֲשֶׁר הָיוּ לְפָנֶיךָ לְמִן הַיּוֹם אֲשֶׁר בָּרָא אֱלֹהִים אָדָם עַל הָאָרֶץ וּלְמִקְצֵה הַשָּׁמַיִם וְעַד קְצֵה הַשָּׁמָיִם הֲנִהְיָה כַּדָּבָר הַגָּדוֹל הַזֶּה אוֹ הֲנִשְׁמַע כָּמֹהוּ. הֲשָׁמַע עָם קוֹל אֱלֹהִים מְדַבֵּר מִתּוֹךְ הָאֵשׁ כַּאֲשֶׁר שָׁמַעְתָּ אַתָּה וַיֶּחִי.

פון די פסוקים איז מבואר אז אויב געלונגט פאר א צווייטן דאס צו איבערשפילן איז די רעליגיע אפגעפרעגט.

א. וויאזוי האט דער ״שרייבער״ געקענט מיט א זיכערקייט שרייבן אז דאס גייט מער קיינמאל נישט פאסירן?? אז ס׳איז אים געלונגען, פארוואס זאל עס נישט קענען געלונגען פאר א צווייטן?? (די טשעין אף איווענטס קען דאך פאסירן נאכאמאל, ווי אויך איז דאך שייך עס צו קאנטראלן, דורך צוביסלעך אינווענטן לעגענדעס, און שפעטער ׳טרעפן׳ ביכער וכו׳)

ב. פארוואס האט אים אויסגעפעלט די ריסק צו שרייבן א ליין וואס קען דיבאנקט ווערן ביום מן הימים ווען א צווייטער וועט דאס איבערשפילן?? משא״כ אז ער שרייבט עס נישט פעלט בעצם גארנישט פון זיין קעיס.

ג. פארוואס זאל א גאנץ פאלק אפקויפן פאר האלסעיל אזא מעשה, א ״געטראפענע בוך״, אינדערצייט וואס די לערנונג פון די בוך אליינס איז לעיזער פאוקעסד אויף די וויכטיגקייט און הארבקייט פון איבערגעבן פאר די קינדער ווייטער ״אלעס וואס איר האט אליינס געזעהן מיט די אייגענע אויגן״? כאטש א גרויס טייל פון זיי וואלטן אוודאי געפרעגט די זעלבסט פארשטענדליכע קשיא, ווי אזוי - אויב אזוי - איז דאס אזוי שרעקליך פארנאכלעסיגט געווארן, אזש ס׳איז אזוי מיסטעריעז פארלוירן געגאנגען דאס גאנצער בוך אן קיין געהעריגע סיבה אין א - רעלאטיוו - היבש קורצע צייט?? און וואו און וויאזוי איז דאס געטראפן געווארן?? ס׳וואלט דאך כאטש געדארפט ווערן אנגעגעבן דערויף עפעס א לייטישער נעראטיוו??

חדא מתרצתא בחבירתה, אזא מעשה לייגט זיך נישט אויפן שכל (נוצנדיג אביסל קאמען סענס און אנעסטי) און אויב יא וואלט דער שרייבער נישט געשריבן די דאזיגע שורות, און דאס איז א שטיקל פרוף קלאר ארויסגעשריבן אין תורה אליינס, אויף וואס די תורה פירט אויס ״אתה הראת לדעת כי ד׳ הוא האלקים״

די נעראטיוו כאילו פון די פסוקים אין נחמי׳ איז מוכרח אז די אידן האבן פאר הונדערטער יארן נישט געוואוסט צו זאגן פון קיין תורה בכלל, פארענטפערט נישט די אויבנדערמאנטע לאגיק, נאר ס׳איז סאך מער מסתבר צו זאגן אז פשוט וויבאלד נישט אלע עמך אידן האבן עס געהאט צו די האנט, איז צוביסלעך פארגעסן געווארן דעטאלן פון הלכות און געוויסע מצוות, ווי מצוות סוכה. (לויט חז״ל איז עס ניטאמאל דאס, אבער אפי׳ פארוועם חז״ל איז נישט קיין מקור, איז בכלל נישט מוכרח פון די פסוקים ווי ווייט עס גייט, עכ״פ צו זאגן אז זיי זענען דעמאלטס געוואויר געווארן יציאת מצרים און מתן תורה לייגט זיך נישט אויפן שכל)

ס׳איז פארשטייט זיך דא אסאך מער צו שרייבן איבער דעם, ס׳קומט מיר אן שווער צו שרייבן, און קיין גרויסער מר בר רב אשי בין איך אויך נישט, נאר געשפירט ס׳איז כדי צו שעירן א נקודה וואס כ׳האב נישט געזעהן איינער זאל ארויסברענגען.
איז פארוואס ברויכסטו אויסגעבן עקסטרע ענערגיע אפצושרייבן די לאגישע שורות אויב וואס

דער נביא האט געזאגט דבר ד׳ און דאס קען נישט דיבאנקט ווערן
משה רבינו האט סך הכל נאכגעזאגט וואס גאט האט עם געהייסן שרייבן און דאס קען דאך ממילא נישט דיבאנקט ווערן?!
 
איז פארוואס ברויכסטו אויסגעבן עקסטרע ענערגיע אפצושרייבן די לאגישע שורות אויב וואס


משה רבינו האט סך הכל נאכגעזאגט וואס גאט האט עם געהייסן שרייבן און דאס קען דאך ממילא נישט דיבאנקט ווערן?!
די לאגישע שאלות איז על צד עזרא האט אינווענטעד די תורה, און טאקע דאס איז די ראי׳ אז עס איז יא דבר ד׳, וואס דעמאלטס איז גארנישט שווער.

פארשטייניש וואסי שווער צו פארשטיין
 
פון די פסוקים איז מבואר אז אויב געלונגט פאר א צווייטן דאס צו איבערשפילן איז די רעליגיע אפגעפרעגט.
ממש אזוי? שטעל דיך פאר עס קומט אפיר נאך א רעליגיע וואס האט אויך עפעס א לעגענדע פון א בארג מיט דונערן און בליצן מיט זייער גאט, האלסטו אז אידישקייט וואלט אטאמאטיש געווארן אויס? יעדער וואלט גלייך אפגעלאזט אידישקייט?אדער מען וואלט געזאגט אז נישט ממש דאס האט די פסוק געמיינט, אדער עס איז נישט ממש אזוי ווי דאס פון וואס די פסוק רעדט, בקיצור מען וואלט זיך א עצה געגעבן... די פסוק איז נאר באצייכנט געווארן אלטץ א ראי' וויבאלד עס איז למעשה נאך נישט געווען אזא לעגענדע, אבער א ראי' וואס אויב עס וואלט ווען נישט געווען אזוי וואלט עס נישט געווען קיין אפפרעג, איז קיין ראי' נישט.
א. וויאזוי האט דער ״שרייבער״ געקענט מיט א זיכערקייט שרייבן אז דאס גייט מער קיינמאל נישט פאסירן?? אז ס׳איז אים געלונגען, פארוואס זאל עס נישט קענען געלונגען פאר א צווייטן?? (די טשעין אף איווענטס קען דאך פאסירן נאכאמאל, ווי אויך איז דאך שייך עס צו קאנטראלן, דורך צוביסלעך אינווענטן לעגענדעס, און שפעטער ׳טרעפן׳ ביכער וכו׳)
קודם דארף מען קלאר מאכן אז ווען מען כאפט א בליק אין די היסטאריע ביכער פון דריי טויזנט יאר צוריק קען מען ווערן אביסל צומישט. היינט איז דא בעיקר צוויי קאטעגאריעס פון ביכער. פיקציע (fiction), און נישט פיקציע (non fiction). היסטאריע ביכער גייען קלאר אריין אין די קאטעגאריע פון נישט פיקציע ביכער. אבער אמאל פלעגט נישט זיין אזוי, ווען איינער האט אפגעשריבן א היסטארישע געשעניש האט ער נישט אפגעשריבן די פאקטן וואס זענען געווען, נאר ער האט פאברעצירט א מעשה און אריינגעוועבט אין די מעשה די מעין פאקטן פון די געשעניש וואס ער האט געוואלט אפשרייבן.
צווייטנס, ווי עס איז אנגענימען היינט איז די תורה נישט געווארן געשריבן דורך איין "שרייבער". נאר אפאר שרייבערס האבן ציביסלעך אין לויף פון מערערע יארן אפגעשריבן (אין די אמאליגע וועג פון שרייבן היסטאריע) די לעגענדעס וואס האבן באגלייט די אידישער פאלק. (אגב, שפעטער האט זיך די וועג פון שרייבן געטוישט אין די פאקטן זענען שוין יא מער אמת, און מען זעהט טאקע אז פינקט פון די צייט וואס די וועלט האט אנגעהויבן שרייבן היסטאריע אנדערשט און ווייטער (די צייטן פון שלמה המלך) טרעפט מען עוועדענס אויף די מעשיות פון תנ"ך, אבער פון פארדעם איז נישטא קיין פינטל עוועדענס)
יעצט צו די קשיא: וויאזוי האט דער ״שרייבער״ געקענט מיט א זיכערקייט שרייבן אז דאס גייט מער קיינמאל נישט פאסירן?
קודם איז נישט געווען קיין "שרייבער". עס האט זיך ציביסלעך פארמירט ווען שטיקלעך האלטן און איין ווערן ציגעלייגט און אראפגענימען.
דערנאך, ווי געשריבן קומט נישט די תורה פארציילן פאקטן, עס איז מער אזוי ווי א שיינע פאזיע איבער די גרויסקייט און שטארקייט פון די אידישע רעליגע. ממילא ווען די תורה זאגט "אייבג וועסטו קענען זאגן פאר דיינע קינדער אז אינז האבן געהאט א מתן תורה " ברענגט דיך נישט די פסוק עוועדענס פאר מעמד הר סיני, נאר די פסוק שרייבט די שטארקייט פון כלל ישראל איבער אלע אנדערע רעליגיעס, אז אינז זעמער מער געטליך. אזוי איז אייביג געווען די סדר פון שרייבן פאזיעס, "אזא פאלק איז נאך קיינמאל נישט געווען און וועט קיינמאל נישט זיין!" עס איז א נבואה?
כאפ א בליק אויף די פאזיעס פון די פאעטן פון די רוימישע אימפעריע, ווי זיי בארימען די אימפעריע און שרייבן "אזא אימפעריע ווי רוים איז נאך נישט געווען זייט די וועלט באשאף און וועט נישט זיין ביז די וועלטס ענדע!!!" און געב א קוק, עס איז טאקע נישט געווען! מוז זיין אז דער שרייבער איז געווען א נביא! נישט אזוי? אדער אפשר איז דאס א וועג פון שרייבן פאזיעס?

ב. פארוואס האט אים אויסגעפעלט די ריסק צו שרייבן א ליין וואס קען דיבאנקט ווערן ביום מן הימים ווען א צווייטער וועט דאס איבערשפילן?? משא״כ אז ער שרייבט עס נישט פעלט בעצם גארנישט פון זיין קעיס.
פארוואס זאל אויספעלן פאר דער רומישער פאעט צו שרייבן אזא ליין וואס קען דיבאנקט ווערן באחרית הימים אויב די זעלבע טשעין אף איווענטס וועט ציברענגען אז א צווייטע אימפעריע זאל ווערן אזוי מאכטפול? אלא מאי איז ער א נביא? אדער איז עס סתם א שיינע וועג פון אראפלייגן די שטארקייט פון א פאלק?
ג. פארוואס זאל א גאנץ פאלק אפקויפן פאר האלסעיל אזא מעשה, א ״געטראפענע בוך״, אינדערצייט וואס די לערנונג פון די בוך אליינס איז לעיזער פאוקעסד אויף די וויכטיגקייט און הארבקייט פון איבערגעבן פאר די קינדער ווייטער ״אלעס וואס איר האט אליינס געזעהן מיט די אייגענע אויגן״? כאטש א גרויס טייל פון זיי וואלטן אוודאי געפרעגט די זעלבסט פארשטענדליכע קשיא, ווי אזוי - אויב אזוי - איז דאס אזוי שרעקליך פארנאכלעסיגט געווארן, אזש ס׳איז אזוי מיסטעריעז פארלוירן געגאנגען דאס גאנצער בוך אן קיין געהעריגע סיבה אין א - רעלאטיוו - היבש קורצע צייט?? און וואו און וויאזוי איז דאס געטראפן געווארן?? ס׳וואלט דאך כאטש געדארפט ווערן אנגעגעבן דערויף עפעס א לייטישער נעראטיוו??
ווי שוין געשריבן, די בוך איז נישט פארלוירן אדער געטראפן געווארן. אידן האבן אייביג געהאט לעגענדעס און ווען עס ווערט איבער געגעבן מדור לדור באקימט עס א לאנגע בארד, נאכדערצו ווען אמאל פלעגט מען נישט שרייבן היסטאריע אלטץ פאקטן, און ווען מען שרייבט עס ציביסלעך אראפ דארף מען נישט איינער זאל עס אננעמען. יעדע דור שרייבט אראפ ווי אזוי זיי האבן עס מקבל געווען.
 
כ׳ווייס נישט וועם דו מיינסט מיט ״חוקרי התורה״ און וואס זייער ״מיינונג״ איז, אבער אין די תורה אליינס שטייט זייער קלאר אז משה האט עס געשריבן ארום 40 יאר נאכ׳ן מעמד, און איבערגעגעבן פאר׳ן זעלבען דור וואס זענען נאך געשטאנען ביי דעם מעמד, אזויווי די תורה איז פיל מיט די לשונות ״עיניכם הרואות״ וכדו׳ און עס איז גאר שטארק נישט מסתבר צו זאגן אז איינער וואס האט בסה״כ אפגעשריבן מעשיות פון טויזענט יאר פריער, זאל אזוי שטארק פאוקעסן ארויסצוברענגען אז ער שרייבט דאס פאר די מענטשן וואס האבן דאס מיטגעהאלטן, און לייגן אזא שטארקע געוויכט אויף איבערגעבן פאר די דורות הבאים, און פונדעסטוועגן נישט אנגעבן א געהעריגע סיבה דאס זאל האבן אינגאנצן פארשוואונדן געווארן פון האריזאנט.
שטייט נישט אויף קיין שום פלאץ אין די תורה אז משה האט אפגעשריבן דעם גאנצן ספר, אדרבה ס'שטייט פארקערט.
 
שטייט נישט אויף קיין שום פלאץ אין די תורה אז משה האט אפגעשריבן דעם גאנצן ספר, אדרבה ס'שטייט פארקערט.
וַיִּכְתֹּב מֹשֶׁה אֶת-הַתּוֹרָה הַזֹּאת

וַיְהִי כְּכַלּוֹת מֹשֶׁה לִכְתֹּב אֶת-דִּבְרֵי הַתּוֹרָה-הַזֹּאת עַל-סֵפֶר עַד תֻּמָּם

אויף די לעצטע פאר פסוקים שטייט שוין אין גמרא וועגן דעם, אבער אויף די גאנצע תורה שטייט קלאר אז משה האט עס געשריבן.

די רמב"ם שמועסט עס קלאר אויס אז משה האט עס אפגעשריבן מפי הגבורה.
 
וַיִּכְתֹּב מֹשֶׁה אֶת-הַתּוֹרָה הַזֹּאת

וַיְהִי כְּכַלּוֹת מֹשֶׁה לִכְתֹּב אֶת-דִּבְרֵי הַתּוֹרָה-הַזֹּאת עַל-סֵפֶר עַד תֻּמָּם

אויף די לעצטע פאר פסוקים שטייט שוין אין גמרא וועגן דעם, אבער אויף די גאנצע תורה שטייט קלאר אז משה האט עס געשריבן.

די רמב"ם שמועסט עס קלאר אויס אז משה האט עס אפגעשריבן מפי הגבורה.
פונקט פארקערט! פון די פסוקים איז זייער קלאר אז דער שרייבער פון די שורות שרייבט אז משה האט בלויז געשריבן יענע שורות/פרשיות.

איך בין פשוט שאקד יעדעס מאל עקסטער ווען מענטשן ברענגען א ראיה פון די פסוקים אז משה זאל האבן געשריבן פון בראשית ביז לעיני כל ישראל.
ווען מען וואלט נישט ברעינוואשד געווארן פון אלס קליין קינד אז משה האט געשריבן "אלעס" וואלט עס קיינעם נישט בייגעפאלן צו זאגן אזוי.
די שפראך פון די תורה איז מורא'דיג קלאר אז משה האט אראפגעשריבן בלויז געוויסע שטיקלעך.
 
ממש אזוי? שטעל דיך פאר עס קומט אפיר נאך א רעליגיע וואס האט אויך עפעס א לעגענדע פון א בארג מיט דונערן און בליצן מיט זייער גאט, האלסטו אז אידישקייט וואלט אטאמאטיש געווארן אויס? יעדער וואלט גלייך אפגעלאזט אידישקייט?אדער מען וואלט געזאגט אז נישט ממש דאס האט די פסוק געמיינט, אדער עס איז נישט ממש אזוי ווי דאס פון וואס די פסוק רעדט, בקיצור מען וואלט זיך א עצה געגעבן... די פסוק איז נאר באצייכנט געווארן אלטץ א ראי' וויבאלד עס איז למעשה נאך נישט געווען אזא לעגענדע, אבער א ראי' וואס אויב עס וואלט ווען נישט געווען אזוי וואלט עס נישט געווען קיין אפפרעג, איז קיין ראי' נישט.

קודם דארף מען קלאר מאכן אז ווען מען כאפט א בליק אין די היסטאריע ביכער פון דריי טויזנט יאר צוריק קען מען ווערן אביסל צומישט. היינט איז דא בעיקר צוויי קאטעגאריעס פון ביכער. פיקציע (fiction), און נישט פיקציע (non fiction). היסטאריע ביכער גייען קלאר אריין אין די קאטעגאריע פון נישט פיקציע ביכער. אבער אמאל פלעגט נישט זיין אזוי, ווען איינער האט אפגעשריבן א היסטארישע געשעניש האט ער נישט אפגעשריבן די פאקטן וואס זענען געווען, נאר ער האט פאברעצירט א מעשה און אריינגעוועבט אין די מעשה די מעין פאקטן פון די געשעניש וואס ער האט געוואלט אפשרייבן.
צווייטנס, ווי עס איז אנגענימען היינט איז די תורה נישט געווארן געשריבן דורך איין "שרייבער". נאר אפאר שרייבערס האבן ציביסלעך אין לויף פון מערערע יארן אפגעשריבן (אין די אמאליגע וועג פון שרייבן היסטאריע) די לעגענדעס וואס האבן באגלייט די אידישער פאלק. (אגב, שפעטער האט זיך די וועג פון שרייבן געטוישט אין די פאקטן זענען שוין יא מער אמת, און מען זעהט טאקע אז פינקט פון די צייט וואס די וועלט האט אנגעהויבן שרייבן היסטאריע אנדערשט און ווייטער (די צייטן פון שלמה המלך) טרעפט מען עוועדענס אויף די מעשיות פון תנ"ך, אבער פון פארדעם איז נישטא קיין פינטל עוועדענס)
יעצט צו די קשיא: וויאזוי האט דער ״שרייבער״ געקענט מיט א זיכערקייט שרייבן אז דאס גייט מער קיינמאל נישט פאסירן?
קודם איז נישט געווען קיין "שרייבער". עס האט זיך ציביסלעך פארמירט ווען שטיקלעך האלטן און איין ווערן ציגעלייגט און אראפגענימען.
דערנאך, ווי געשריבן קומט נישט די תורה פארציילן פאקטן, עס איז מער אזוי ווי א שיינע פאזיע איבער די גרויסקייט און שטארקייט פון די אידישע רעליגע. ממילא ווען די תורה זאגט "אייבג וועסטו קענען זאגן פאר דיינע קינדער אז אינז האבן געהאט א מתן תורה " ברענגט דיך נישט די פסוק עוועדענס פאר מעמד הר סיני, נאר די פסוק שרייבט די שטארקייט פון כלל ישראל איבער אלע אנדערע רעליגיעס, אז אינז זעמער מער געטליך. אזוי איז אייביג געווען די סדר פון שרייבן פאזיעס, "אזא פאלק איז נאך קיינמאל נישט געווען און וועט קיינמאל נישט זיין!" עס איז א נבואה?
כאפ א בליק אויף די פאזיעס פון די פאעטן פון די רוימישע אימפעריע, ווי זיי בארימען די אימפעריע און שרייבן "אזא אימפעריע ווי רוים איז נאך נישט געווען זייט די וועלט באשאף און וועט נישט זיין ביז די וועלטס ענדע!!!" און געב א קוק, עס איז טאקע נישט געווען! מוז זיין אז דער שרייבער איז געווען א נביא! נישט אזוי? אדער אפשר איז דאס א וועג פון שרייבן פאזיעס?


פארוואס זאל אויספעלן פאר דער רומישער פאעט צו שרייבן אזא ליין וואס קען דיבאנקט ווערן באחרית הימים אויב די זעלבע טשעין אף איווענטס וועט ציברענגען אז א צווייטע אימפעריע זאל ווערן אזוי מאכטפול? אלא מאי איז ער א נביא? אדער איז עס סתם א שיינע וועג פון אראפלייגן די שטארקייט פון א פאלק?

ווי שוין געשריבן, די בוך איז נישט פארלוירן אדער געטראפן געווארן. אידן האבן אייביג געהאט לעגענדעס און ווען עס ווערט איבער געגעבן מדור לדור באקימט עס א לאנגע בארד, נאכדערצו ווען אמאל פלעגט מען נישט שרייבן היסטאריע אלטץ פאקטן, און ווען מען שרייבט עס ציביסלעך אראפ דארף מען נישט איינער זאל עס אננעמען. יעדע דור שרייבט אראפ ווי אזוי זיי האבן עס מקבל געווען.
לעגענדע.. בארג.. דונערן… בליצן… ס׳נישט אזוי קאמפליצירט
״השמע עם קול אלקים״ ווען א גאנצער פאלק זאל קלעימען national revelation וואלט עס שטארק אפגעשוואכט אידישקייט 100%

אויף וואס איז באזירט דאס אז מ׳פלעגט מישן היסטאריע מיט פיקציע?

נניח אז דאס איז די קעיס, אויב וואלט דאס געווען די מציאות מיט די תורה, וואלט עס דער פאלק אנגענומען אזוי, מיט א לעפל זאלץ, פונקט גוט אויף איינצושלעפן די קינדער דערמיט. דערווייל איז שוין גלייך פון די ערשטע דורות האבן זיי עס אנגענומען מיטן פולסטן ערנסקייט, און דאס גאנצער לעבן האט זיך געדרייט ארום דעם, אזש ביז מסירות נפש.

די מעכטיגקייט פון די רוימישע אימפעריע איז א דעמאגאגישע סטעיטמענט וואס דארף גארנישט מיינען ספעציעל, א שטייגער ווי די געפילן נאך א רבישע חתונה, וואס די צייטונגען שרייבן נאך היינט אזוינע גרויסצוגיגע הוילע סטעיטמענטס, משא״כ א קלעים אויף אזא מעידזשער איווענט ווי נעשענעל רעווילעישן נישט מער ווי עטליכע דורות פריער, באגלייט מיט אזא שטארקע דגוש עס צו מוריש זיין פאר די ווייטערע דורות, וואלט א גאנץ פאלק דאס קיינמאל נישט אפגעקויפט פעיס וועליא - אויף אזא ערנסטן פארנעם אז דאס זאל איבערנעמען זייער גאנץ לעבן - באזירט אויף נארישע און האלבע לעגענדעס. און די ״שרייבער״ וואלטן נישט געהאט די חוצפה צו פרובירן אפילו ווי געזאגט. עס לייגט זיך פשוט נישט אויפן שכל. (און אויב האבן זיי געמיינט סה״כ צו שרייבן פיקציע, וואלט עס געווארן אנגענומען פאר פיקציע כדלעיל)
 
לעצט רעדאגירט:
פונקט פארקערט! פון די פסוקים איז זייער קלאר אז דער שרייבער פון די שורות שרייבט אז משה האט בלויז געשריבן יענע שורות/פרשיות.

איך בין פשוט שאקד יעדעס מאל עקסטער ווען מענטשן ברענגען א ראיה פון די פסוקים אז משה זאל האבן געשריבן פון בראשית ביז לעיני כל ישראל.
ווען מען וואלט נישט ברעינוואשד געווארן פון אלס קליין קינד אז משה האט געשריבן "אלעס" וואלט עס קיינעם נישט בייגעפאלן צו זאגן אזוי.
די שפראך פון די תורה איז מורא'דיג קלאר אז משה האט אראפגעשריבן בלויז געוויסע שטיקלעך.
ווען איר בארואיגט זיך פון די שאק, קענט איר ביטע מסביר זיין אויף וואס דאס איז באזירט?
 
ווען איר בארואיגט זיך פון די שאק, קענט איר ביטע מסביר זיין אויף וואס דאס איז באזירט?
סאיז קלאר אז א שרייבער האט א מהלך ווי אזוי ער שרייבט און מקען פון א שפראך זען ווער דער שרייבער איז געווען ער טענה'ט אז די שפראך פון די תורה איז כמה פעמים איין שפראך און כמה פעמים א אנדערע, אויף דעם ארויף איז עס באזירט, און לענ"ד האט עס גארנישט מיט ברענוואש סאיז נישט קיין נפקא מינה ווער די אקטועלע שרייבער איז געווען, די פוינט איז סאיז יעדע ווארט מפי הגבורה, און לאמיר זאגן אז די ביזט גערעכט אז סאיז געווען אפאר שרייבער פון די שפראך פון די תורה איז קלאר אז סאיז אלעס געווען פון יענע תקופה און דורך גאט אליין @שפן הסופר אויב ווילסטו א תורה ווי סאיז דא אסאך שרייבער וואס האבן פאבראצירט זאכן קוק אריין און די New Testament און זאג מיך וויפל סתירת די טרעפסט פשט איז איז א תורה וואס איז פאבראצירט גייט האבן 1000 סתירת וואס מקען נישט מאכן קיין תרוצים, משא"כ די תורה וואס יעדע ווארט שטימט

איך בין גרייט צו כאפן...
 
לעצט רעדאגירט:
אויב ווילסטו טרעפן א תורה ווי סאיז דא אסאך שרייבער קוק אריין און די New Testament און זאג מיך וויפל סתירת די טרעפסט פשט איז איז א תורה וואס האט אסאך שרייבער גייט האבן 1000 סתירת וואס מקען נישט מאכן קיין תרוצים, משא"כ די תורה וואס יעדע ווארט שטימט

איך בין גרייט צו כאפן...
קודם פון די וויאזוי די שמועס דעוועלאפט זיך האב איך מורא די מאדערעיטערס וועלן עס לייגן אין די צענזורירטע חקר מקרא שנירלעך.

אז דו ביסט גרייט צו כאפן וועל איך דיר געבן 😊

די תורה איז פיל מיט סתירות, נאר מ'קען אלס פארענטפערן מיט דרשות. חז"ל אליינס האבן שוין באמערקט אסאך דערפון נאר ווייל זיי האבן געהאלטן אלעס פאר איינס האבן זיי פארענטפערט מיט דרשות.
א גרינגע משל איז די פארשידענע אַנדערע ווערסיעס פון די מי מריבה, די מרגלים, און אזוי אלע אנדערע מעשיות וואס ווערן געברענגט מער ווי איין מאל. ס'איז אייביג מיט אנדערע ווערסיעס. א תירוץ קען מען אלעמאל האבן, פונקט ווי די קריסטליכע תירוצים אויף די פארשידענע ווערסיעס אין זייערע כתבים.
 
וואס איז די סתירה? האט הערצל געגלייבט אין תורה מסיני?
קומט נישט אריין דא, אז די גייסט צו א אומגלויביגע און די זאגסט אים, אז סאיז דא א 3000 יעריעגע פאלק וואס איז צירוק געקומען צו זיין פלאץ ווי ער איז געווען פארדעם, די ריליגיע (הערצל האט עס נישט געוואלט אבער דער אייבערשטער האט געוואלט) און די שפראך (זאג וואס די ווילסט) געט עס א שטיקל קנייטש אפען שטערן אז דאס איז נישט ע"פ דרך הטבע, פון יענע צייטן איז נישטא נאך אימפעריע וואס איז דעמאלטס געווען און איז צירוק מיט זעלבע קולטור שפראך ריליגיע און ערד, איך בין גראדע נישט קיין ציוני - זייער אידילאגיע - אבער דאס איז א געטליכע זאך דאס איז זיכער,
 
צירוק מיט זעלבע קולטור שפראך ריליגיע און ערד
אפשר די זעלבע ערד, אבער בכלל נישט די זעלבע שפראך, נישט די זעלבע קולטור, און זיכער נישט די זעלבע רעליגיע...
(לגבי אשכנזים קען גאר זיין אז ס'איז ניטאמאל די זעלבע עטנישע גרופע. 😂)

I get your point though
 
קודם פון די וויאזוי די שמועס דעוועלאפט זיך האב איך מורא די מאדערעיטערס וועלן עס לייגן אין די צענזורירטע חקר מקרא שנירלעך.

אז דו ביסט גרייט צו כאפן וועל איך דיר געבן 😊

די תורה איז פיל מיט סתירות, נאר מ'קען אלס פארענטפערן מיט דרשות. חז"ל אליינס האבן שוין באמערקט אסאך דערפון נאר ווייל זיי האבן געהאלטן אלעס פאר איינס האבן זיי פארענטפערט מיט דרשות.
א גרינגע משל איז די פארשידענע אַנדערע ווערסיעס פון די מי מריבה, די מרגלים, און אזוי אלע אנדערע מעשיות וואס ווערן געברענגט מער ווי איין מאל. ס'איז אייביג מיט אנדערע ווערסיעס. א תירוץ קען מען אלעמאל האבן, פונקט ווי די קריסטליכע תירוצים אויף די פארשידענע ווערסיעס אין זייערע כתבים.
כ'גיי ענטפערן שפעטער צו מיד
 
לעגענדע.. בארג.. דונערן… בליצן… ס׳נישט אזוי קאמפליצירט
״השמע עם קול אלקים״ ווען א גאנצער פאלק זאל קלעימען national revelation וואלט עס שטארק אפגעשוואכט אידישקייט 100%
איך מיין אז רוב אידן ווייסן אפי' נישט וואס די ווערטער"כוזרי ארגומענט" מיינט, אידישקייט איז זייער א שטארקע רעליגיע אפי' אן די כוזרי ארגומענט עס איז א טראדיציע וואס מען פאלגט נאך שוין פאר טויזענטער יארן, אבער רוב אידן זענען אידן פאר סיבות וואס האבן גארנישט מיט לאגיק איינגעשטויסן. אזאלעכע אידן וועלן זיך נישט טוישן ווען זיי גייען הערן איבער א צווייטע רעליגיע וואס גאט האט גערעדט צו זיי, זיי וועלן ענדערשער זאגן אז זיי רעדן שטותים. (פראביר דיך נאר פארצישטעלן ווען מארגן ווערט מען געוואויר איבער א ריזיגע פאלק אין די עמעזאן דזשאנגלען וואס מען האט נישט געקענט ביז יעצט, און זיי האבן אויך א טראדיציע פון זייער גאט רעדן צו זיי, און דו גייסט אריין אין דיין ביהמ"ד און דו פארציילסט דאס פארן ציבור, וויפיל וואלטן אפי' געגעבן א דריי מיט'ן נאז... ווער רעדט נאך פון אפלאזן אידישקייט... קאם אן.)
אויף וואס איז באזירט דאס אז מ׳פלעגט מישן היסטאריע מיט פיקציע?
אויף דאס אז ווען היסטאריקער נעמען אפיר די היסטאריע ביכער פון יענע צייטן (אלע, נישט נאר די תורה) און מען פארגלייכט דאס צו די געפינסן פון יענע צייט (ארכילאגיע, אנטראפאלאגיע אא"וו) מאכן נישט זאכן קיין טראפ סענס און עס איז זיך דירעקט סותר מיט די היסטאריע ביכער. אזוי אויך ווען מען אנאליזירט די שריפטן זעהט מען אז אלע שריפטן פון יענע צייט האבן די זעלבע סטרוקטור ווי אלע אנדערע שריפטן, חוץ פון דעם וואס אלע שריפטן זענען זיך דראמאטיש סותר איינס מיטן צווייטן אויף ריזיגע וועלטליכע געשעענישן (איינער שרייבט הונגער, די צווייטער שרייבט שפע. איינער שרייבט די און די לאנד איז געווען א וועלט'ס אימפעריע, אן אנדערער שרייבט זיי זענען געווען קנעכט אא"וו)
נניח אז דאס איז די קעיס, אויב וואלט דאס געווען די מציאות מיט די תורה, וואלט עס דער פאלק אנגענומען אזוי, מיט א לעפל זאלץ, פונקט גוט אויף איינצושלעפן די קינדער דערמיט. דערווייל איז שוין גלייך פון די ערשטע דורות האבן זיי עס אנגענומען מיטן פולסטן ערנסקייט, און דאס גאנצער לעבן האט זיך געדרייט ארום דעם, אזש ביז מסירות נפש.
ווי אזוי ווייסטו אז גלייך פון די ערשטע דורות האט מען עס אנגענימען ערענסט?
חוץ פון דעם וואס היות אינמיטן (שלמה המלך'ס צייטן)טוישט זיך עס פון היסטאריע-פיקציע צו היסטאריע-פאקטן האט דאס גורם געווען אז צעביסלעך זאל מען אנהייבן אננעמען די גאנצע תורה פאר פאקטן, פארגעסנדיג אז די ערשטע טייל איז נישט ממש אזוי.
די מעכטיגקייט פון די רוימישע אימפעריע איז א דעמאגאגישע סטעיטמענט וואס דארף גארנישט מיינען ספעציעל, א שטייגער ווי די געפילן נאך א רבישע חתונה, וואס די צייטונגען שרייבן נאך היינט אזוינע גרויסצוגיגע הוילע סטעיטמענטס, משא״כ א קלעים אויף אזא מעידזשער איווענט ווי נעשענעל רעווילעישן נישט מער ווי עטליכע דורות פריער, באגלייט מיט אזא שטארקע דגוש עס צו מוריש זיין פאר די ווייטערע דורות, וואלט א גאנץ פאלק דאס קיינמאל נישט אפגעקויפט פעיס וועליא - אויף אזא ערנסטן פארנעם אז דאס זאל איבערנעמען זייער גאנץ לעבן - באזירט אויף נארישע און האלבע לעגענדעס. און די ״שרייבער״ וואלטן נישט געהאט די חוצפה צו פרובירן אפילו ווי געזאגט. עס לייגט זיך פשוט נישט אויפן שכל. (און אויב האבן זיי געמיינט סה״כ צו שרייבן פיקציע, וואלט עס געווארן אנגענומען פאר פיקציע כדלעיל)
ווי געזאגט עס איז נישט אפאר דורות פריער און עס איז דאס פינקט אזא "דעמאגאגישע סטעיטמענט" איבער די שטארקייט פון כלל ישראל מער ווי די אנדערע פעלקער, און די לשון אויף להבא איז נישט קיין נבואה נאר אזוי איז די סדר צו רעדן ווען מען וויל ארויסברענגן די שטארקייט פון עפעס. די "שרייבערס" האבן נישט געהאט קיין שום חוצפה ווייל זיי האבן נישט געמאכט קיין שום קלעים.
 
Back
Top