חינוך געראנגל: נייע געזעץ איבער פריוואטע שולעס אין ניו יארק סטעיט

[אנטוישטער יונגערמאן]

ס׳איז אינטערעסאנט אנצומערקן וואס די באוואוסטע דענקערין און שרייבער פון פיל ביכער בּעל האָקס זאגט וועגן higher education (שטודירן)

אין אנדערע ווערטער: די אקאדעמישע וועלט האט זיך זייער אייגענע חסרונות, ס׳נישט קיין גן עדן התחתון
אבער לערנען חכמה מאכט פלאץ צו שאפן א געפיל פון גן עדן

זי האט זיך מחי׳ געווען צו הערן נייע איידיעס,
אבער לערנען איידיעס וואס זענען אין קעגנזאץ מיט די ווירדן און גלייבן פון וואס זי האט געלערנט אינדערהיים, איז אן איינשטעל - זאגט זי,
ס׳איז אזויווי מ׳גייט אריין אין א פלאץ פון סכנה

אינדערהיים איז געווען א פלאץ וואו זי איז געווען געצוואונגען זיך צוצושטעלן צו וואס אנדערע האבן ערווארטעט: זיך אונטערצוגעבן צו זייער בילד פון ווער און וואס זי זאל זיין.

די שולע איז געווען איר פלאץ צו קענען פארגעסן יענע אידענטיטעט (וואס מ׳האט ארויפגעלייגט אויף איר)
און ס׳האט איר געגעבן די מעגליכקייט זיך פריש צו ערפינדן.

אירע ווערטער דערמאנען מיר פון א דרשה וואס כ׳האב געהערט נעכטן פון א לעצטיגן מחבר פון דעם בוך from-dropout-to-doctorate
ווי ער דערציילט זיין מערקווירדיגע געשיכטע פון זיין homeless און ווי ער איז אנקומען צו ווערן א דאקטער. ער רעדט בעיון וויאזוי מ׳קען מצליח זיין טראצדעם וואס ס׳דא שטרויכלונגען אין וועג